Abdul Halim al-Attar is een vluchtelingen uit Syrië. Eerder dit jaar zag een fotograaf hem lopen in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Abdul probeerde om geld te verdienen, maar had het lastig: hij moest namelijk in zijn eentje voor zijn dochter zorgen. Die sjouwde hij dus de hele tijd mee. De fotograaf vond het ongelooflijk om te zien hoe zeer Abdul zijn best deed om geld te verdienen en tegelijkertijd voor zijn dochter te zorgen. Hij tilde haar mee, liep rond in de hitte zonder bescherming, en probeerde pennen te verkopen aan voorbijgangers.
Het was dieptriest.Daarom maakte de fotograaf een foto... die hij vervolgens online zette. Veel mensen reageerden op de foto en zeiden dat ze de man op de foto graag wilden helpen. De fotograaf deed wat onderzoek en kwam er uiteindelijk achter hoe de man heette: Abdul Halim al-Attar.
Gewapend met die informatie zette een online journalist die bijzonder geraakt was door Abduls verhaal een crowdfunding-actie op.
Het resultaat? In weinig tot geen tijd zamelde hij maar liefst $191.000 op Abdul. Dit terwijl hij in principe slechts $5.000 wilde ophalen.
Door deze ontzettend succesvolle inzamelingsactie is Abdul nu de trotse eigenaar van een bakkerij, een kebab-zaak en een klein restaurant waar ander voedsel geserveerd wordt. Ook heeft hij een nieuw appartement gekocht voor zichzelf en zijn kinderen: het is niet ideaal omdat het gebouw nog niet af is en het erg luidruchtig is in de straat, maar Abdul en de kids hebben het er ontzettend naar hun zin. Dit niet in de laatste plaats omdat ze nu twee slaapkamers hebben in plaats van één, zoals het geval was in het oude appartement.
"Niet alleen mijn leven is ontzettend veranderd," zegt Abdul, "maar dat geldt ook voor het leven van mijn kinderen en voor de andere
Syriërs die ik de afgelopen tijd geholpen heb."
Abdul heeft het namelijk zijn missie gemaakt om andere vluchtelingen te helpen. Dat doet hij eerst en vooral door ze in dienst te nemen - en ook door ze financiële steun te geven als ze dat nodig hebben.
Zo zie je maar weer dat individuele burgers wel degelijk een verschil kunnen maken. Door de inzet van vreemden heeft Abdul zijn leven nu op de rails en is hij zelfs in staat om een zegen te zijn voor anderen. En dat allemaal dankzij een beetje menselijkheid.