Ji Seong-ho is een man met een bijzonder verhaal.
Sinds het communistische Noord-Korea zich in de Korea-oorlog afsplitste van het kapitalistische zuiden, leidt eerstgenoemde een teruggetrokken bestaan ver weg van de wereldse hectiek. Critici noemen Korea een grote openluchtgevangenis waar je nauwelijks in komt, en als Noord-Koreaan ook nauwelijks aan kunt ontkomen. Toch lukt het een enkeling, waaronder Ji Seong-ho.
Ji legt uit hoe zaken van kwaad naar erger gingen. Hij verloor klasgenoten aan hongersnoden, terwijl aan de andere kant van het stadje waar hij woonde een grote kolenmijn opereerde. Die werd draaiende gehouden door politieke gevangenen die er geen moment rust kregen. Zelf heeft Ji wel eens wat kolen geprobeerd te stelen, om in China te ruilen voor voedsel. Een gevaarlijke onderneming, want Ji viel op een spoor waar een trein over z'n been reed. Deze werd geamputeerd, waarna Ji nogmaals probeerde China te bereiken - ditmaal op krukken. Alhoewel dat lukte werd hij bij terugkomst gearresteerd, van z'n voedsel ontdaan en gemarteld.
Daarna is hij gevlucht naar Thailand. Een helse tocht, want China brengt vluchtelingen uit Noord-Korea terug naar hun land van herkomst. Maar het lukte, en vandaag de dag is Ji een vrij man. Hij heeft inmiddels een kunstbeen, en houdt overal ter wereld inspirerende speeches om mensen te bewegen in actie te komen tegen tirannie en politieke gevangenschap. Eerder deze week was hij in Oslo, waar hij zijn ongelooflijke levensverhaal vertelde aan een publiek dat aan zijn lippen hing: (Nb: stel via het tandwieltje rechtsonderaan wel de Engelse ondertiteling in. Anders verstaat u er nog niks van.)
https://www.youtube.com/watch?v=kk0p0zcvlnU
Hoop op verandering werd vorig jaar ingezet door The Interview, een als comedy verpakte politiek-kritische film over het regime van 'opperste leider' Kim Jong Un. Maar tekenen dat er ook echt zaken aan het verbeteren zijn, zijn er niet.