Hij kocht een fiets voor zijn kleinzoon. Door die ene daad werd hij de grootste fiets-Sinterklaas ter wereld

Ook arme kinderen hebben behoefte aan een fiets. Bob zorgt ervoor dat ze er eentje krijgen, ook als ze er geen geld voor hebben.

Robert Crane (die ook wel Bob wordt genoemd) is een 62-jarige grootvader. Hij woont in Amerika. Tijdens zijn werkzame leven werkte Robert altijd met auto's; hij knapte ze op en zorgde ervoor dat diens eigenaren zich nergens zorgen over hoefden te maken.

Op een gegeven kreeg Robert helaas gezondheidsklachten. Daardoor kon hij niet langer met auto's werken; hij moest dus met pensioen.

Hoewel hij niet meer kon werken vond Robert het nog altijd leuk om bezig te zijn met vervoersmiddelen. Op een gegeven moment kocht hij een fiets voor zijn kleinzoon, knapte 'm op en wilde het jochie een mooie dag geven. Toen veranderde iets: hij hoorde dat zijn kleinzoon al een goede fiets had.

Oké, geen probleem, dacht Robert, 'dan zet ik de fiets gewoon op het internet. Ik hoef er geen geld voor te hebben; wie 'm wil kan 'm ophalen.' Het gevolg? In een mum van tijd namen maar liefst 75 mensen contact met hem op.

Hierdoor besefte Robert dat er behoorlijk veel kinderen waren wiens ouders gewoon geen geld hebben voor een fiets. Hij dacht daar een tijdje over na en besloot toen om in te grijpen: hij zette zijn eigen organisatie op - Bob's Bikes for Needy Kids, vroeg mensen in zijn omgeving om oude fietsen te doneren, knapte ze op, en gaf ze vervolgens weg aan kinderen. Zijn organisatie is in de afgelopen twee jaar razendsnel gegroeid, waardoor hij nu al maar liefst 200 fietsen heeft weggegeven.

In een interview met IceBike.org legt Robert uit:

"Ik heb dit zelf opgezet, maar de vriendelijke mensen in Las Vegas [red.: waar hij woont] hebben me heel veel geholpen door fietsen te doneren. Zelf besteed ik maandelijks tussen de $200 en $400 aan dit project."

Soms ontvangt Robert, zegt hij, "10 fietsen per week en soms geen enkele." Hij gaat verder: "Ik knap elke fiets zelf op en zorg ervoor dat de fietsen honderd procent veilig zijn. Mijn kleinzoon test iedere fiets zodat ik weet dat het veilig is."

Robert vindt het altijd geweldig om kinderen te helpen, maar zijn mooiste herinnering is de dag dat hij een meisje met het Syndroom van Down een fiets cadeau gaf. Ze was zo ontzettend dankbaar dat de tranen hem nog altijd in de ogen springen als hij eraan denkt. Ook leerde hij een bijzonder belangrijke les van haar: "Ze leerde me hoe je blij kunt zijn met bijzonder weinig."

En dat slaat eigenlijk ook op zijn schitterende project: een fiets is niet 'veel' of indrukwekkend, maar kan een kind ontzettend blij maken.