Het zal toch niet? Politie Limburg pakt Syrische 'vluchteling' op om terreurplannen

De zoveelste verdachte in Limburg is in een luttele week tijd van zijn bed gelicht omdat er 'stevige vermoedens' bestaan dat hij terreur zou willen bedrijven.

In de afgelopen jaren heeft Nederland gastvrij - en niet bepaald slim - met open armen vele duizenden asielzoekers verwelkomd om fijn en gezellig bij ons te komen leven, om de diversiteit in ons zeer racistische land wat te verbeteren enzo. Als ik zo'n migrant was, zou ik dankbaarder dan dankbaar zijn en alles doen om die gastvrjheid te compenseren. Nederlands leren, elke cent die ik kan verdienen binnenhalen zodat ik mijn eigen broek kan ophouden en vooral: mijn gastheren niet tot last zijn.

Dat lijkt mij allemaal niet meer dan normaal, maar ergens in die voornemens zien sommige kansenparels kennelijk toch een manier om 'mijn gastheer met een spijkerbom opblazen of hem de keel doorsnijden' toe te voegen aan dat lijstje. Jawel: links Nederland kan het zich bijna niet voorstellen, maar er komen hier zowaar mensen heen die niet het beste met ons voorhebben. Het is de onthulling van de eeuw.

Aangezien het bij binnenkomst onmogelijk is om het verleden van asielzoekers te controleren en we nog steeds te naïef zijn om ze dan maar te weren, zit er weinig anders op dan ze goed in de gaten te houden als ze hier eenmaal zijn. Ik zou zeggen dat voorkomen beter dan genezen is, maar zo ver zijn we tot mijn spijt nog niet gekomen. We moeten het dan ook hebben van het speurwerk van onze politie, en gelukkig lijken ze in Limburg goed werk te hebben gedaan: de politie daar maakte donderdag bekend de vrijdag daarvoor een terreurverdachte te hebben opgepakt. En - je gelooft het niet - het gaat om een Syrische asielzoeker. Wauw! Hij blijkt echter niet de eerste potentiële plofbaard te zijn die voorlopig de cel in moet: diezelfde week werd niet nog één, maar werden zelfs twéé anderen opgepakt om precies dezelfde verdenkingen. Dat wordt een gezellige boel dat in het zuiden dus.

Aanhouding is echter maar één stapje waar je op de lange termijn weinig mee opschiet. Hoe vaak horen we immers dat dit soort levensgevaarlijke types ook echt veroordeeld worden? Hoogstwaarschijnlijk wordt deze man over twee weken stilletjes via de achterdeur van het politiebureau vrijgelaten bij gebrek aan bewijs: hoe goed onze agenten ook te werk gaan, het enige bewijs waar men uiteindelijk genoegen mee lijkt te nemen bestaat immers uit een krater in de grond met tientallen doden eromheen.