Het wordt een heet 2012 in Irak

Nu de Amerikanen weg zijn kan de jihadistische hel losbarsten.

Na negen jaar vertrekt het Amerikaanse leger uit Irak. Niet omdat de klus geklaard is, maar omdat het geld op is. Amerika zit evenals haar bondgenoten in het westen behoorlijk in de financiële rats en moet honderden miljarden bezuinigen. Daar de Democraten al sinds het begin van de economische crisis een kans zagen om op het defensiebudget te korten, en zij momenteel de president leveren, was dat snel besloten.

Geld weghalen op Defense; het klinkt allemaal heel erg stoerlinks: we moeten minder in wapens, maar meer in mensen investeren. De realiteit is echter een stuk weerbarstiger, want in de echte wereld - waar niet alles zwart/wit is - blijkt het bittere noodzaak om door in wapens te investeren mensen te kunnen helpen. In dit specifieke geval help je mensen om zeep door geen geld in wapens te steken.

Want dat de Amerikaanse wapens bijna een decennium lang de belangrijkste voorwaarde zijn geweest voor een veilig Irak, is evident. Natuurlijk, niemand zou met het oog op de veiligheidssituatie graag in Irak willen wonen. Maar het Irak van nu kan nog wel eens een Hof van Eden blijken met wat het land te wachten staat na de jaarwisseling.

We hebben een Irakese overheid, geleid door premier Nouri al-Maliki. De partij van deze beste man wordt nog steeds gefinancierd door Iran (!). Aangezien deze staat een neus heeft voor ongeregeldheden in het Midden-Oosten, kunnen we daar nog wat van verwachten het komende jaar. Niet in de laatste plaats omdat Irak feitelijk geen keus heeft, want na het vertrek van Saddam Hussein is er een bescheiden verzorgingsstaat uit de grond gestampt die toch op een of andere manier financieel overeind gehouden zal moeten worden.

Daarnaast is Irak nog steeds een mislukte natiestaat: het land is een bij elkaar geraapt zooitje van soennieten, shi'ieten en Koerden. De 'echte' Irakees is nog steeds niet uitgevonden. Sektarisch geweld is er dan ook aan de orde van de dag, en zal zonder sterke arm eerder in hevigheid toenemen dan afnemen. Te meer omdat het leger zelf niet onpartijdig is in deze schermutselingen.

Al met al staat het fonkelnieuwe Irak een jaar vol uitdagingen te wachten. Het is te hopen dat het land deze weet te overwinnen, maar de voortekenen zijn bepaald niet gunstig.