Het valse linkse monopolie op racisme

Hoe heeft het zover kunnen komen dat links met toestemming van rechts een monopolie heeft verkregen op het politiseren van racisme? Hoe kan een legitieme klacht over een traditioneel feest uitmonden in een verzoek om herstelbetalingen? Is het niet opmerkelijk dat oprechte klachten over discriminatie op de arbeidsmarkt, als oplossing een voorstel voor een leerstoel diversiteit aan de universiteit oplevert? Is het niet hypocriet dat linkse intellectuelen pleiten voor het verbannen van denkers die zich racistisch uitlaten over zwarte mensen, maar met geen woord prevelen over antisemiet Karl Marx, die dominant aanwezig is in het curriculum?  

Het mag ons eigenlijk niet verbazen, als je ideologie botst met de realiteit ontkom je niet aan vals spelen. Hoe is links erin geslaagd het racisme-debat te claimen? Links maakte gebruik van de beproefde techniek van geschiedvervalsing en de introductie van een nieuwe verlosser: de overheid. Wanneer links de geschiedenis tracht te herschrijven zien we dat ze de eigen handen in onschuld wassen. Vervolgens geven ze hoofdfiguren uit de geschiedenis, al dan niet terecht, een links predikaat.  

Laten we beginnen in de Verenigde Staten, het land waar links Nederland graag haar inspiratie vandaan haalt om het racisme debat op eigen grond te voeden. Het waren namelijk de Republikeinen die voor afschaffing van de slavernij waren, niet de Democraten. Het racistische feodale zuiden kende geen kapitalistische economie zoals het republikeinse noorden. De Klu Klux Klan was de facto een terreur-organisatie in dienst van de Democratische Partij, ze werken momenteel samen met de Nationaal Socialistische Partij in de Verenigde Staten. De bevrijding van de zwarte bevolking was dus geen linkse overwinning maar een logisch gevolg van kapitalisme en de erkenning van individueel eigendomsrecht. Het waren de woorden van de klassiek-liberale verlichte constitutie die juist werden geinterpreteerd. 

 Martin Luther King begon zijn loopbaan als Republikein, Malcolm X wilde niets weten van de blanke overheid en was een radicale separatist. De terroristische Black Panther beweging, die was dan weer wel links. De eerste grote voorvechter van de rechten van de zwarte mens was Marcus Garvey en hij was een uitgesproken kapitalist. Hij stelde dat economische gelijkwaardigheid niet los kan staan van politieke gelijkwaardigheid. Hij wilde een zwarte bevolking die zou produceren en handelen, hij streefde naar onafhankelijk, niet naar subsidies. En Garvey had groot gelijk, Zogenaamd pro-zwart beleid heeft vooral meer zwarte politici opgeleverd. De resultaten voor de zwarte bevolking zijn minder goed: een toename van zwarte gevangenen en grotere armoede onder de zwarte bevolking. 

De Democratische partij is met haar beleid van positieve discriminatie, het (verhoogde) minimumloon, erbarmelijk publiek onderwijs en vooral de oorlog tegen drugs, medeplichtig aan het bestaande leed van de zwarte bevolking in Amerika. Grote zwarte denkers als Thomas Sowell en Walter Williams wezen reeds op het perverse effect van links beleid, maar zij werden genegeerd door de linkse intellectuelen. Die laten hun oren liever hangen naar de alcoholistische Maya Angelou en beroepsracist Jesse Jackson. 

Dan komen we aan bij de Tweede Wereldoorlog waar we Communisten en Fascisten zien vechten om Europa. Beide vertakkingen van een staatsideologie gericht op opoffering en een verwerping van de vrije handel. Hitler was een Nationaal Socialist, hij kwam er eerlijk voor uit. Datzelfde kan niet worden gezegd van de linkse intellectuelen die het presteerden Hitler neer te zetten als een rechtse-kapitalistische dictator. Of de andere tactiek, Hitler beschouwen als een unicum, niet te vangen in politieke stromingen. Dat komt uiteraard de mensen die tot zijn stroming behoren goed uit.  

En dan is er nog het rookscherm dat links optrekt over anti-semitisme. Ook dit fenomeen wordt graag gecategoriseerd als (extreem) rechts of uniek. Antisemitisme is geen direct uitvloeisel van socialisme, maar het is de volgende afslag. De haat voor de Jood zoals aangewakkerd door Marx ging in veel mindere mate om religie en afkomst, maar voornamelijk om geld. De Jood stond symbool voor de egoïstische, naar winst strevende kapitalist. Deze waarden werden tegen de Jood en later tegen de kapitalist gebruikt. Ze werden gehaat om hun productie, prestaties en exceptionalisme. De antisemiet Marx had het voor de verandering goed gezien, de Jood zoals door hem omschreven was zijn vijand, zijn tegenbeeld in alle aspecten. Deze gedeelde band van haat voor de Joden maakt dat wanneer socialisme zijn intrede doet, antisemitisme snel volgt. Wederom zien we hier dat links een scheve schaats rijdt, ze beweren tegen racisme te zijn maar ze stimuleren juist racisme. Zie ook het beleid ten opzichte van Israel, ook dan schopt links graag aan tegen de (relatief) kapitalistische economie en haar westerse waarden. Links trekt dan partij voor de Palestijnen, want dat zijn moslims en hun geloof is even totalitair als de linkse heilstaat, en antisemitisch, de cirkel is rond. 

De ruïnes van het linkse gedachtegoed spreken boekdelen. Van de steun voor slavernij naar de gaskamers van het derde rijk en de goelags van de Sovjet-Unie. Na één blik op deze door bloed doordrenkte geschiedenis zou een ieder met gezond verstand beter moeten weten.

Nu is het de taak aan bestrijders van racisme om het valse linkse monopolie op racisme te kraken.

Het moet eindelijk tot ze doordringen dat elke winst bereikt over links een drama zal betekenen op de lange termijn. Geen drama voor links, wel voor de rest van Nederland. Op deze manier wint links altijd. Als hun beleid ''werkt'' verdienen ze een nieuw mandaat, wanneer het beleid mislukt is er de roep om meer beleid. Het is namelijk zo dat des te groter de problemen in de volgens links meest behoevende groep, des te groter hun potentiële electoraat. En vanwege haar succesvolle indoctrinatie via het publieke onderwijs en de publieke media zal links altijd een zondebok kunnen vinden in het kapitalisme en op termijn in welke groep voor hun dan ''de Jood'' symboliseert. Worden het de freelancers? de medisch specialisten? De investeerder? Of de handelaren in Bitcoin? Zolang de niet-linkse partijen weigeren om een alternatief te bieden voor het huidige linkse racisme-frame zal dit monopolie door blijven etteren.  

Waarom slaagt niet één partij erin om een rationeel geluid te laten horen wanneer het racisme betreft? Dus niet via goedkope retoriek hysterisch zwarte piet veroordelen of beschermen. Zeg dat de overheid er los van staat, maar dat we wel graag die subsidies stopzetten. En dat mag ook wel voor de publieke omroep, want die willen we toch al afslanken. Niet oproepen tot quota's om een niet-blank electoraat te paaien, deze werken niet. Met een quotum zet je niet alleen de nieuw aangenomen ''niet-blanken'' in een kwaad daglicht, maar maar iedereen bij het bedrijf die niet blank is. Een niet-blanke aannemen wordt daarmee een groter risico, want wie zegt dat die persoon is aangenomen op basis van kwaliteiten?

Een heldere verdediging als kapitalisme als het systeem van vrijwillige associatie gericht op productie in plaats van pigmentatie. Geld discrimineert niet en in een rationele cultuur geldt datzelfde voor de markt. Een racistische economie zal nooit zelfs maar de potentie bereiken van een economie aangevoerd door het winstmotief en egoïsme. Alleen dan is de gediscrimineerde Nederlander van welke kleur dan ook waarlijk vrij.