Het nut van grenscontroles: mensensmokkelaars, drugs, 100.000 euro bij grenscontrole

Elke keer is het toch weer raak. Bij de sporadische grenscontroles komt elke keer weer naar boven wat voor vruchtbare aangelegenheid dat is. Een wapen, twee mensensmokkelaars, drugs, en meer dan 100.000 euro aan belastingschuld. Dat is een greep uit de ballenbak van de resultaten van de grenscontrole.

Aan de grens bij Eijsden was er een grenscontrole in samenwerking met onder andere de Belgische politie en Europol. De mensensmokkelaars zijn hierbij natuurlijk de grootste vondst, want in de grenzeloze EU is mensensmokkel nogal een lucratieve bezigheid. Met de migratiecrisis uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn er niet alleen binnen de EU kwesties van mensensmokkel, maar ook van buiten de EU.

Dan kom je ineens erachter dat zo een grenscontrole nogal uit kan maken. Zeker met dit soort resultaten. Moeten we dan anders niet sowieso de controle over onze grenzen weer terugpakken? Nee dat kan niet natuurlijk, want Schengen. Stel je voor dat we eens goed kijken naar de functie en output van grenzen en grenscontroles. Dat zou natuurlijk goed beleid vergen, dat kunnen we in dit opzicht niet verwachten.

Alle gekheid op een stokje, dit laat goed zien wat een Europa met grenzen kan zijn. Samenwerkende landen binnen de EU die de internationale misdaad gezamenlijk aanpakken. Het kan en het moet. Niet alleen grenscontroles uitvoeren bij verwachting, of sporadisch hier en daar. Daar is niemand bij gebaat, hoe de economie daar ook aan 'wint'.