Het jaar 2017 is het jaar van Arjen Lubach. Deze satiricus heeft een topjaar gehad waarbij de ene ‘viral’ kreeg na de andere en ook nog eens de Televizier ring won. Lubach blijft er nogal nuchter over en zet elke week een goed bekeken show neer.
Allemaal koek en ei? Dat dan weer niet. De show ‘Zondag met Lubach’ heeft veel invloed op het publieke debat gekregen en ook internationaal bezien drukken ze een stempel op politieke onderwerpen, zij het via satire.
Je hebt in de Verenigde Staten genoeg satirische shows op tv die de politiek bespreken op een lachwekkende en laagdrempelige manier, zoals ‘the Daily Show’. Mensen geloven vaak ook nog eens wat die hosts van de shows vertellen. Humor is een goede en makkelijke manier om mensen te overtuigen. Zeker met het belachelijk maken.
Het zorgpuntje komt bij het gegeven dat deze mannen die de shows leiden, zo overtuigend over komen. Maak iets belachelijk en inhoudelijk gezien maakt het dan allemaal wat minder uit. Denk bijvoorbeeld aan Maarten van Rossum. Die reageert alleen maar cynisch of sarcastisch en dan heeft die het debat al naar zijn hand gezet.
Die politieke satire shows zijn een eenrichtingsverkeer waarbij het intellectuele kader al begrensd wordt in een simplistische versie en karikatuur door de host. Mensen lachen, nemen het aan en het wordt een onderdeel van het denkbeeld. Niemand die in zo een show een tegengeluid kan brengen of kan reageren.
Als deze shows ook nog het politiek en maatschappelijk debat zo gaan beïnvloeden, dan wordt zo een show ineens iets heel handigs. Nu zou ik niet willen zeggen dat Lubach met zijn show alles naar zijn hand kan of überhaupt wil zetten, maar het fenomeen an sich verdient wel een sceptische blik als mensen makkelijk overnemen wat Lubach vertelt of zegt.
Maar kom, laten we niet alles zo extreem serieus nemen of in politieke context plaatsen. Het blijft een hele leuke show en Lubach heeft topwerk geleverd. Chapeau!
https://www.youtube.com/watch?v=cPF7CGh_nX0
https://www.youtube.com/watch?v=WVyiatxSTWw