Het is het leger versus de regering in Pakistan
Ik begin mij steeds ernstiger zorgen te maken over de situatie in Pakistan. De democratisch gekozen regering en de militairen hebben elkaar namelijk zo ongeveer de oorlog verklaard.
Pakistan is een van de belangrijkste landen van de regio. Islamabad heeft bijzonder veel macht, invloed en heeft natuurlijk kernwapens. Alleen door dat laatste moeten we alles dat in dit land gebeurt natuurlijk buitengewoon serieus nemen.
Daarom begin ik mij steeds ernstiger zorgen te maken over de toekomst van dit land. Het leger en de democratisch gekozen regering liggen namelijk totaal overhoop met elkaar. Beide partijen weigeren concessies te doen. Sterker nog, onlangs kwam er een memo bovendrijven waarin de Pakistaanse ambassadeur in Washington D.C. Amerika om hulp vraagt indien het leger een coup pleegt. In ruil voor hulp zou Islamabad dan een deel van de ISI (de Pakistaanse inlichtingendienst) ontbinden. Amerika zou daar wel oren naar hebben omdat de ISI nauwe banden onderhoudt met zowel de Taliban als (hoewel tot op mindere hoogte) Al Qaeda.
Normaal gesproken zou een dergelijk pact alles behalve een slecht plan zijn. Zolang het tenminste geheim zou blijven. Helaas voor president Asif Ali Zardari lekte de memo uit.
Het leger reageerde furieus. Sindsdien gonst het van de geruchten dat Zardari zal opstappen. Tot op heden blijft hij gewoon zitten. Op zich is dat geen domme beslissing; als hij opstapt is hij niet alleen president-af en daardoor een gemakkelijk slachtoffer, maar de kans is ook groot dat hij dan vervolgd wordt wegens corruptie. Nu heeft hij in ieder geval nog een behoorlijk sterke onderhandelingspositie: 'Laat mij met rust. In ruil daarvoor treed ik af en / of zet ik de meeste van mijn adviseurs en de kabinetsleden eruit'. Zoiets.
Volgens het NRC heeft het leger voorlopig geen plannen om een greep naar de macht te doen. De redenering is dat het op dit moment buitengewoon slecht gaat met de economie. Als het leger een coup pleegt worden de generaals ineens verantwoordelijk voor de staat (en het herstel) van de economie. Dat zouden ze ten koste van alles willen voorkomen.
Ik ben daar niet zo zeker van. De rol die het leger speelt in Pakistan is te vergelijken met die van de militairen in Turkije. Historisch, dan, dus voor het aantreden van premier Recep Tayyip Erdogan. De Pakistaanse generaals laten zich niet zomaar aan de kant zetten. Als zij hun eigen positie alleen maar kunnen beschermen door een coup te plegen doen ze dat ongetwijfeld.
Aangezien Pakistan een buitengewoon groot probleem heeft met binnenlandse Islamitische extremisten en het ook nog eens over nucleaire wapens beschikt, is dit een bijzonder zorgwekkende situatie.
