Het is domweg irrelevant dat de meerderheid van alle moslims vredelievend is

Het heeft geen enkele zin om te benadrukken dat het overgrote deel van aanhangers van de islam niet uit is op geweld of terreur, beargumenteert Frits Bosch: "Als we het terroristisch geweld willen afzweren," vindt hij: "dan dient de focus te liggen op de radicalen en de bewegingen die trachten moslims te radicaliseren, de salafisten."

Na de moord op Samuel Paty is de discussie over de islam weer opgelaaid. Wilders wordt verweten dat hij terroristen niet van doorsnee moslims weet te onderscheiden. Is dat verwijt terecht? Kunnen degenen die hem dat verwijten dit onderscheid dan wel maken? Dat zou knap zijn! Dan moeten ze zich meteen laten inhuren, want alle officiële instanties in Europa kunnen het nog steeds niet. Ze worden telkens bij verrassing getroffen door alweer een aanslag. Daarin schuilt juist het gevaar: men lijkt een doorsnee moslim, maar plotseling slaan ze willekeurig aan het moorden. Ieder kan dan het slachtoffer zijn.

Als we telkens de focus leggen op de doorsnee moslims en zeggen “de meerderheid is vredelievend”, dan is het goed eens het volgende te bedenken. Er zijn 1,2 miljard moslims op de wereld. Natuurlijk zij lang niet allen terroristen of geradicaliseerde moslims. Volgens mondiale veiligheidsdiensten zou deze laatste groep rond 15% van de totale populatie beslaan. Dat betekent dan dat er 85% vredelievende moslims zijn. Als we uitgaan van de overige 15% dan hebben we het over 180 miljoen moslims die kunnen radicaliseren als ze daartoe opgeroepen worden, met alle gevolgen van dien. In Europa leven een kleine 30 miljoen moslims, zodat we praten over potentieel 4,5 miljoen moslims die potentieel zouden kunnen radicaliseren.

Waarom zouden we ons druk maken over de radicalen? Dat is omdat het de radicalen zijn die moorden. Als we de recente geschiedenis beschouwen, dan weten dat de meeste Duisters vredelievend waren. De nazi’s zaten echter aan de stuurknuppel en als resultaat daarvan stierven 60 miljoen mensen, waarvan 14 miljoen in concentratiekampen. 6 miljoen waren joden. De vredelievende meerderheid was irrelevant.

De meeste Russen in de tijd van Stalin waren eveneens vredelievend. Maar 20 miljoen mensen werden gedood. De vredelievende meerderheid was irrelevant. Als je naar China kijkt: de meeste Chinezen waren ten tijde van Mao vredelievend. Toch was hij in staat om naar schatting 70 miljoen mensen om te brengen. De vredelievende meerderheid was irrelevant. Als je kijkt naar Japan in de Tweede Wereldoorlog, waren de meeste Japanners vredelievend. Toch veroorzaakten de Japanners in de Tweede Wereldoorlog de dood van 12 miljoen mensen. De vredelievende meerderheid was irrelevant. Op 9 september 2009 leefden 2,3 miljoen moslims in de VS. Er waren slechts 19 kapers, radicalen, nodig om bijna 3.000 Amerikanen op die dag de dood in te jagen. De vredelievende meerderheid moslims was irrelevant.

De conclusie: voor allen die hier in het Westen er op wijzen dat er zoveel gematigde en vredelievende moslims zijn: ze zijn in dit verband irrelevant. Als we het terroristisch geweld willen afzweren, dan dient de focus te liggen op de radicalen en de bewegingen die trachten moslims te radicaliseren, de salafisten. Wat doet onze regering aan het bestrijden van de radicalen? Weinig tot niets moeten we telkens vernemen. Er wordt niet doorgepakt. Luister naar de noodkreet van bijvoorbeeld burgemeester Marcouch.

Moslims en niet-moslims kunnen vredelievend samenleven, zonder angst. Maar de trap moet van bovenaf schoongemaakt worden door de autoriteiten. Omgekeerd moet de trap van onderop worden schoongemaakt door moslims zélf: een relativerende uitleg van de Koran. Er zit nog niet veel schot in dit laatste, getuige ook de 121.000 petitie-ondertekenaars.

Na al die jaren – moslims zijn hier inmiddels zo’n 55 jaar – moeten we nog steeds vernemen dat ook de drie opeenvolgende kabinetten-Rutte onvoldoende hebben gedaan aan het bestrijden van radicalen. Ze worden blijkbaar gedoogd. Is het door de voortdurende politieke correctheid hierover? Bang voor de inperking van de vrijheid van meningsuiting? Of een liberaal principe? Misschien de notoir slappe knieën van Rutte?

We wensen de vrijheid van godsdienst en vrijheid van religiekritiek te verdedigen. Dat betekent echter niet dat we ons leven vrijelijk in de waagschaal willen stellen. Ieder van ons kan het doelwit zijn als we het verkeerde moment op de verkeerde locatie zijn. We zijn vogelvrij. We moeten deze regering verantwoordelijk houden voor een nalatige bescherming van de burgerbevolking.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.