Het gezond verstand van Wilhelm Tell

Ik heb dit al eens ergens geschreven, maar het Zwitserse referendum is een te mooie illustratie van mijn stelling om eraan voorbij te gaan.

Alle media stonden op hun achterste poten toen bekend werd dat in Zwitserland een meerderheid had gekozen voor een beperking van de immigratie. En door de redacties werd nijver gezocht naar mensen die met enig gezag konden beweren dat dit de ondergang van Zwitserland zal betekenen. ‘We komen juist mensen te kort,’ jammerden een paar zakenmensen, ‘waar gaat dit heen, waar gaat dit heen?’

Maar heeft men dan helemaal niet begrepen dat het allerminst om werkkrachten gaat maar om criminelen? Ik denk dat de meeste van de Zwitsers die ‘ja’ stemden, niet bang voor hun baantje waren maar voor de inbreker.  Waarschijnlijk hebben ze ook genoeg van jaarlijks een smak belasting te betalen voor het levensonderhoud van buitenlandse families. Neem het ze eens kwalijk.

Het lijkt me een no-nonsense-volk, die Zwitsers. Zelfs in die mate, dat ik me misschien een beetje zou vervelen tussen hen. Maar ik moest hartelijk lachen toen ze, al was het nipt, vóór die beperking van de immigratie stemden. Gezond verstand, jongens, bravo! Populistisch wordt dit besluit natuurlijk genoemd door onze verlichte journalisten, maar telt het volk dan helemaal niet mee?

Ik ben geen voorstander van de ongeremde democratie, maar die journalisten beweren altijd dat wel te zijn. Voor hen kan de stem des volks niet hard genoeg weerklinken. Maar als ze ook maar het lichtste gefluister horen dat hun positie zou kunnen ondergraven, dan is die democratie opeens taboe. Ze hebben wel met de democratie aan de macht willen komen, maar nu moet het daarmee maar afgelopen zijn, lijken ze te denken. Nu moet ons lot maar in hun wijze handen worden gelegd. Ik vind het nogal contradictoir.

Maar geen middel is deze jongens te straf. Vorige week zijn in Antwerpen vier kerels gearresteerd die via internet twee meisjes naar zich toe hadden gelokt. Ze pikten de meisjes ergens op, namen ze mee naar een appartement, gooiden ze vol met drank en begonnen toen aan een groepsverkrachting. De Vlaamse zender waar ik naar keek, vermeldde niet wat de afkomst van die kerels was, want  we zouden eens kunnen denken dat ze stemming wilden maken tegen de ‘vreemdelingen’ zoals immigranten hier genoemd worden. Toch had ik, net als u, wel een vermoeden – en ja hoor, het waren zigeuners uit ex-Joegoslavië. Als u nu zegt dat er ook zigeuners zijn die niet verkrachten, neem ik dat onmiddellijk van u aan, zelfs zonder het te controleren. Maar de Zwitsers kunnen wel eens aan het soort van deze vier gedacht hebben. Mogen ze?