Het dragen van een burka
Is het dragen van een burka in
een niet- islamitisch land een provocatie?
Door Mr Harry La Croix
Aanleiding
In de Parijse
achterbuurten is het onlangs weer twee nachten losgegaan. De aanleiding: de autoriteiten
vertellen dat een vrouw helemaal gesluierd over straat liep ondanks dat het in
heel Frankrijk verboden is. Ze werd
aangehouden door twee politieagenten, die de vrouw vroegen zich te legitimeren.
De begeleidende man wilde niet dat zijn vrouw voor de identificatie haar sluier
aan de kant zou schuiven. Hij zette een grote mond op en werd agressief en hij
probeerde één van de agenten te wurgen. (Dagelijkse Standaard/ juli 2013).
Discussie
In Frankrijk is
op 12 april 2012 in werking getreden de wet van 11 oktober 2010, n° 2010-1192,
die het verbergen/verstoppen van het gezicht in publieke ruimtes verbiedt. De overtreding
van het verbod wordt thans bestraft met een boete van 150 (F: contravention
de la deuxième classe). Het miskennen of niet willen erkennen van het verbod
kan ertoe leiden dat de boete vergezeld gaat van de verplichting tot het volgen
van een inburgeringscursus (F: le stage de citoyenneté, volgens artikel 3 van de wet). De wet heeft veel los gemaakt
in Frankrijk, omdat velen het nut van de wet niet inzien, ze vinden het een
storm in een glas water. Het parlement drong er bij de Regering op aan om de
wet niet toe te passen. Maar de Regering Sarkozy was dit niet van plan. De
huidige Regering Hollande is niet zo tevreden met de wet. In kringen van de Partie
Socialiste (PS) vindt men dat de wet een schending inhoudt van de individuele
vrijheden en de rechten van de mens, wil men de wet schrappen of met
zachtmoedigheid toepassen. Tegenstanders van deze mening vinden dat de wet
juist in al haar gestrengheid moet worden toegepast. In de discussie mengde zich de excellente
Professor (Rechten) Jean-Louis HAROUEL. Hij dringt er met klem op aan de wet
strikt toe te passen omdat het enige doel van het dragen van een burka of
niqaab is het totale grondgebied van Frankrijk te transformeren tot
islamitische grondgebied, teneinde de sharia-wetgeving te kunnen toepassen. De
vrouwen die de burka of niqaab dragen zijn vooral politieke militanten.
Dragen van een burka verplicht?
De Franse
Regering onder Sarkozy heeft ,voor de aanname van de wet ,vastgesteld dat de
islamitische vrouw niet de verplichting heeft een burka te dragen in Frankrijk.
De reden daarvan is dat deze verplichting niet bestaat in niet-islamitische
landen of landen waar de moslims in de minderheid zijn. Het dragen van een
burka of niqaab moet dus worden beschouwd als een provocatie: het is de
expressie van de wil om de islam aan de maatschappij op te dringen.
Islamitische wetgeving
Deze wetgeving
bepaalt allereerst dat de moslim zich niet moet installeren in een ongelovig
land, waarmee wordt bedoeld elk niet-islamitisch land. De islamitische juristen
geven aan dat de migratie naar islamitisch
land (Dar-al-Islam) moet volgen op de scheiding tussen Dar-al-Islam en
Dar-al-arb (het huis van de oorlog, niet islamitisch grondgebied). Iedere
moslim die zich op het ongelovige land bevindt heeft de plicht te emigreren
naar Dar-al-Islam, tenzij dat door ziekte of onderdrukking niet mogelijk is. In
1990 is door een Libanese uitgever een gids gepubliceerd met de titel Gids
voor de Moslim in het buitenland, waarin het principiële verbod voor moslims
om zich te vestigen in niet-islamitische landen nog eens in herinnering wordt
gebracht. Het boek citeert verscheidene, hierop betrekking hebbende
Koranverzen. De meeste moslims echter, die zich in niet-islamitische landen
hebben gevestigd overtreden dit verbod ongetwijfeld. Een tweede vaststelling
van het recht, een vaststelling die de meeste (Europese) politici kennelijk
geheel negeren is dat de moslim die in niet-islamitische landen woont,
vrijgesteld zijn van de Koran-verplichtingen ten einde te voorkomen dat er
afwijzende reacties door de bevolking ontstaan in het land van verblijf.
Vanuit onverdachte kring
Sami Aldeeb Abu
Salieh, verantwoordelijk voor het Arabische recht in het Rechteninstituut in
Zwitserland, wordt in islamitische kringen vaak geciteerd. Hij schreef het boek
Introduktie in de moslim sociëteit:
grondslag, bronnen en principes.
Fouad Riad, een Egyptische professor stelt dat er een moslim familiecodeis,
bestemd voor alle moslims die gevestigd zijn in niet-islamitische landen of
landen waar de moslims in de minderheid zijn. Deze code schrijft voor: Alle
zaken waarvan men moslims beschuldigt te vermijden, te weten, zoals
beschuldigingen die betrekking hebben op geslacht (homos, lesbos) of religie.
Een tot dusver onbekend gebleven detail is dat de Franse president Sarkozy, zich
voor de introductie van de wet naar Cairo begaf om daar de grote Sjeik van
al-Azhar te ontmoeten. Deze sjeik, Sjeik Mohammed Sayyid Tantaoui, zei hem:
Als een vrouw leeft in een niet-islamitisch land, zoals Frankrijk, en de
verantwoordelijken willen wetten aannemen tegen het dragen van sluiers, dan is
dat hun recht. Ik herhaal, het is hun recht. Ik zou een niet-moslim niet
toestaan te interveniëren in moslimzaken, voor dezelfde reden zal ik niet
toestaan dat moslims in niet-moslimzaken interveniëren.
Hij vertelde dat
de moslim wetenschappers zich baseren op de these dat er sprake is van een
belangenafweging, nl. het belang tegen de keuze van prioriteiten. Zij hebben hiervoor
twee rechtsbegrippen ontwikkeld: de wetenschap van de afweging (fiqh al -muwazamat)
en de wetenschap van de prioriteiten (fiqh al- awlawyyat). Als gevolg daarvan
moeten de Koranverplichtingen niet op voet van gelijkheid worden geplaatst: De
moslim moet weten in functie van de plaats en de tijd welke van de normen
prioriteit heeft. Bovendien voorzien verscheidene verzen van de Koran in ontheffingen:
voor de zieken, de reizigers .
Politici en autoriteiten
Het is
onbegrijpelijk dat vele politici en autoriteiten hiervan onwetend zijn. Deze
regels verwerpen immers alle eisen van moslims die zich beroepen op de
letterlijke teksten van de Koran om hen toe te staan hun verplichtingen na te
komen. Een van deze verplichtingen is het consumeren van hallal vlees, het
dragen van een sluier, het niet-gemengd zwemmen. Ook de Europese Raad, die nauwgezet
de toepassing surveilleert van het Europese Verdrag van de rechten van de mens,
heeft geen voet om op te staan als regeringen niet aan de eisen tegemoetkomen.
De moslims hebben alvast een oplossing gevonden voor deze problemen. Zij
installeren in het niet-islamitische land een aparte tak van de islam,
bijvoorbeeld De Islam in Nederland, zodat zij zich niet aan de eigen wetten
hoeven te houden.
Conclusies
Het antwoord op
de vraag Is het dragen van een burka of een niqaab een provocatie is: Ja. Uit
de juridische navorsingen is gebleken dat de moslim in niet-moslimland of in
landen waar hij een minderheid vormt, geenszins Koranverplichtingen heeft die
hij steeds opeist op grond van zijn religie (ideologie). Zoals gebruikelijk,
zullen de burka-problemen van Frankrijk als volgt worden opgelost: met mag dit
met de mantel der liefde dragen in alle barmhartigheid en met een wettelijk oog
toegeknepen.