Het blijft rommelen binnen GroenLinks
De strijd binnen de GroenLinks-fractie is losgebarsten. Iedereen wil hoger op de kandidatenlijst komen te staan. Logisch, want de partij wordt in september gehalveerd.
De angst regeert bij GroenLinks. Het zit er dik in dat de partij slechts vier, vijf zetels haalt bij de verkiezingen in september. Dat komt omdat er de afgelopen tijd ongelofelijk veel is misgegaan binnen de partij die ooit zo strak werd geleid door Femke Halsema. Vooral de interne 'verkiezingen' voor het lijsttrekkerschap hebben de partij verscheurd. Het is duidelijk dat de positie van Jolande Sap onhoudbaar wordt. Een handjevol Kamerleden vertrekt (uit teleurstelling en boosheid), Tofik Dibi wil ineens alleen maar op de tiende plek staan en de rest is aan het vechten om hogerop te komen, omdat ze allemaal bang zijn dat de partij te weinig zetels haalt in september.
Aanstaande zaterdag congresseert de partij. De leden bepalen dan of er nog wat wordt veranderd aan de concept-kandidatenlijst van GroenLinks. De meeste kandidaten zijn niet blij met de lijst. Sap mag blijven waar ze zit, maar voor de rest is het een chaos, schrijft NOS:
Maar vanaf nummer twee barst de strijd los. Bram van Ojik, die door de kandidatencommissie op nummer twee is gezet, heeft concurrentie van in ieder geval nummer drie Liesbeth van Tongeren en van nummer vier Jesse Klaver. De nummer zeven, Rik Grashoff, wil graag op drie.
Nummer negen Arjan El Fassed heeft zich kandidaat gesteld vanaf plaats zes. Tofik Dibi is op eigen verzoek op plaats tien gezet. En dat wil hij graag zo houden. Maar ook hij zal moeten vechten, want er hebben zich al kandidaten van lager op de lijst gemeld (nummer 11 Paulus de Wilt en nummer 13 Kees Diepeveen) die de gok willen wagen om hoger uit te komen.
Dibi, die heeft zitten liegen tijdens een verplichte IQ-test die hij moest afleggen van zijn partij, is dus definitief zijn plekje in Den Haag kwijt. Het is opmerkelijk dat zowel Liesbeth van Tongeren en Jesse Klaver beide de nummer twee, dus de running mate van Sap, van de troon willen stoten. Dat is een motie van wantrouwen voor Sap, omdat zij hoogstpersoonlijk de oud-linkse Bram van Ojik heeft uitgekozen voor de verkiezingen.
Sap heeft haar fractie niet onder controle. Ze toont geen leiderschap. Na 12 september, als de partij is afgestraft door de kiezer, omdat de meeste progressieven zijn overgelopen naar D66, is het niet meer dan logisch dat er een einde komt aan het tijdperk-Sap. GroenLinks heeft even aan de macht kunnen ruiken en verhoogde meteen de belastingen. Dat is geen verantwoordelijkheid nemen, dat is het uitknijpen van de belastingbetaler voor een of andere domme GroenLinks-hobby.
GroenLinks keert na september weer terug naar waar het thuishoort: in de marge van de marge, zonder enige politieke verantwoordelijkheid.
Lees ook