Gisteren herdacht men in Israël de holocaust. Maar niet alleen in Israël, overal ter wereld dacht men aan de verschrikkelijke vernietiging van veel te veel mensen. Herdenken is echter niet genoeg.
27 Nisan (dit jaar was dat 7 april) herdenkt men in Israël elk jaar de sjoa. De dag heet in Israël dan ook Jom Hasjoa, de dag van de vernietiging. In Israël leven nog steeds zo'n 200.000 Joden die de vernietigingskampen zelf hebben meegemaakt. Als jong kind of als puber. Zij zijn degene die 'mazzel' hebben gehad. Vrienden en familieleden van hen zijn vermoord. Vernietigd door een grote, kille, zwarte organisatie. Strak georganiseerd, moordend aan de lopende band. De vernietigingskampen waren fabrieken. Fabrieken vol luguber kwaad en zinloze haat.
De Duitse moordmachine was grondig. De Duitsers hadden zelfs een hele bureaucratie rondom de vernietigingskampen. In de Duitse stad Bad Arolsen bevindt zich tot op de dag van vandaag het enorme archief. Ongeveer 47 miljoen stukken vullen maar liefst 27 kilometer archiefplanken. In al deze archieven is informatie te vinden over 17,5 miljoen mensen. Lijsten, inventarissen, persoonsbeschrijvingen en verslagen van medische experimenten. Een beerput vol schokkende en gruwelijke details.
Brandoffer
De term holocaust betekent brandoffer. Het is afgeleid van het Oud-Griekse woord ??????????. Wie dat woord letterlijk vertaalt, ziet dat het 'geheel verbrand' betekend. In de oudheid werd deze term gebruikt voor een offer aan een godheid. Sommige mensen spreken liever niet over de holocaust, een offer impliceert namelijk iets vrijwilligs. Zij spreken liever over de sjoa, ????, dit Hebreeuwse woord betekend vernietiging.
Uiteindelijk werden zes miljoen Joden vermoord. Baby's, opa's, oma's, vaders, moeders. Onder hen 102.000 Joden van Nederlandse afkomst. De getallen zijn zo duizelingwekkend groot, dat ze niet te bevatten zijn.
Geschiedenis?
Inmiddels is de holocaust geschiedenis. Gelukkig wel. Alhoewel, geschiedenis?
De holocaust gelieerd aan de Tweede Wereldoorlog, Hitler en de nazi's mag dan misschien voorbij zijn. De zinloze haat tegen Joden leeft nog steeds; antisemitisme is springlevend. Vooral in islamitische landen haat men Joden en zint men op wraak. Het Handvest van Hamas (artikel 7) is helder. Volgens dat artikel zullen de bomen op de Dag des Oordeels tegen de moslims zeggen: 'Er schuilt een jood achter mij; dood hem!
Islam
Wie de context van dat artikel leest, ziet dat dit artikel (en dus de haat) mede wordt gevoed door het islamitische geloof:
...de profeet -zegen en vrede zij met hem- heeft gezegd: De jongste dag zal niet komen voordat de moslims tegen de Joden strijden (en de Joden doden) en de Jood zich achter stenen en bomen verstopt. De stenen en bomen zullen zeggen: O moslim, een Jood verstopt zich achter mij, kom en dood hem. Maar de Gharqad boom zal niets zeggen, omdat het een boom van de joden is.
Holocaust warm hart toedragen
Het zal u niet verbazen dat mensen met dergelijke teksten de holocaust een warm hart toedragen. Helaas niet alleen in het Midden-Oosten, ook in Nederland wordt zo gedacht. Dat bleek onlangs uit het televisieprogramma 'Onbevoegd gezag'. In deze uitzending zegt een jongen van Turkse afkomst dat hij tevreden is met Hitler die zes miljoen Joden liet vermoorden. Een andere jongen voegde daar aan toe: 'Ik haat Joden, klaar!' Volgens deze jongens mag hun hele school Joden niet.
Dergelijke uitspraken maken de holocaust meer dan geschiedenis. Als men bewondering heeft voor de holocaust en aanbidding voelt voor Hitler, is de holocaust een dreigement. Het herdenken van de holocaust is niet genoeg. Nederland en de rest van de wereld moeten waakzaam blijven. Want een sjoa mag nooit meer.
Laten we er samen voor zorgen dat de holocaust geschiedenis blijft!
U kunt mij ook volgen op twitter onder de naam @MeijerHerman