Henk Kamp: de man van 100 miljard?

Nog even en de VVD is een klimaatsceptische partij.

Onder de titel, 'Nog even en de VVD is een klimaatsceptische partij', schreef Huib de Zeeuw op de website 'De correspondent':

De denktank van de grootste partij van Nederland, de VVD, toont zich in haar nieuwe energierapport sceptisch over het klimaatprobleem. Sterker nog, de Teldersstichting adviseert vooral niet te veel haast te maken met het terugdringen van de CO2-uitstoot. Tegelijkertijd trekt VVD-minister Henk Kamp de komende jaren miljarden euro's uit om het aandeel duurzame energie te vergroten. Een lange, interne partijstrijd lijkt geboren.

Het was een surreëel beeld, afgelopen woensdagmiddag in het Haagse Novotel-hotel . Minister Henk Kamp (Economische Zaken, VVD) nam met lovende woorden de publicatie 'Zeker van Energie' van de Teldersstichting in ontvangst. Hij bedankte het wetenschappelijk bureau van de VVD voor dit ‘kloeke rapport’ (het rapport is te koop bij de Teldersstichting) om een minuut later afstand te nemen van de belangrijke aanbeveling van het rapport: stoppen met jarenlange subsidies voor windenergie.

Het wetenschappelijk bureau van de VVD heeft niet alleen grote moeite met de duurzame ambities van Nederland, het zaait ook twijfel over het klimaatprobleem. De wetenschappelijke consensus over de snelle opwarming van de aarde en de rol van het menselijk handelen hierin wordt gewoonweg genegeerd.

Tja, hoe zou dat nu komen? In de eerste plaats heeft die consensus nooit bestaan, zoals ik al vaak eerder heb aangegeven. Voorts heeft de opwarmings'pauze' die nu al 17 jaar duurt, geleid tot de noodzaak van bezinning op de grondslagen van de AGW–hypothese (AGW = 'Anthropogenic Global Warming'). Dit is sinds vele jaren de opvatting van de klimaatsceptici, maar meer recentelijk ook die van een aantal vooraanstaande mainstream klimatologen, zoals Lennart Bengtsson, Hans von Storch en Judith Curry.  

De Zeeuw:
Zo schrijft de Teldersstichting: 'Gezien de vele onzekerheden waarmee klimaatverandering is omgeven, is het de vraag hoe erg het is als het bereiken van de CO2-reductiedoelen wat langer op zich laat wachten.' ...

De nieuwe publicatie van de Teldersstichting voelt deze urgentie totaal niet en legt de nadruk op de betaalbaarheid van energie. Dat wordt vooral geïllustreerd door de bewering: 'Nederland [hoeft] wat betreft de transitie naar een CO2–neutraal energiebeleid niet koste wat kost bij de voorlopers in Europa of zelfs de wereld te horen.' ...

Dat minister Kamp groener is dan het wetenschappelijke bureau van zijn partij, valt alleen maar te verklaren door de samenstelling van de commissie die het rapport 'Zeker van Energie' heeft geschreven. De Teldersstichting heeft zich laten gijzelen door de fossiele lobby en heeft alleen klimaatsceptici geïnterviewd. ...

Zou het misschien zo kunnen zijn dat de commissie zich wat meer heeft verdiept in de recente ontwikkeling van het klimaat, de opwarmings'pauze', die twijfel heeft doen rijzen aan de AGW–hypothese (AGW = 'Anthropogenic Global Warming') dan de minister en zijn ambtenaren? 

Als men afwijkt van de officiële klimaatorthodoxie behoort men tot het verfoeide kamp van de lobbyisten. Als men de orthodoxie volgt, dan is men politiek correct, hetgeen een vrijbrief verschaft om de grootste onzin uit te kramen.

Geen wonder dat het één groot pleidooi is om de gassector te versterken en een poging de impasse in het kernenergiedebat te doorbreken. Daarnaast voelt de denktank geen urgentie voor de energietransitie omdat ze vooral de nadruk legt op de 'onzekerheden in het klimaatdebat.'

De VVD heeft vooral veel moeite met de hoge subsidies voor windenergie. En dat is geen groot geheim. Kamerlid René Leegte laat geregeld weten geen voorstander te zijn van windmolenparken. ... In een opiniestuk op het blog De Dagelijkse Standaard schreef hij: 'Ook in Nederland zijn er steeds meer mensen die pleiten voor de enorm dure optie van windturbines op zee. Maar de kans dat die turbines ooit rendabel worden wordt steeds kleiner, als die kans al ooit heeft bestaan'.

Ongeveer dezelfde opvatting is te vinden het rapport van de Teldersstichting. Het wetenschappelijke bureau van de VVD wil alleen een eenmalige ontwikkelingssubsidie en een einde aan de huidige regeling waarin minister Kamp jaarlijks subsidie toekent voor windenergie. Het wetenschappelijk bureau is ontevreden met het bestaande beleid omdat 'de levering van stroom langer dan een decennium gegarandeerd gesubsidieerd [wordt]. Op die manier worden marktverstorende prikkels afgegeven, die bovendien normaal ondernemerschap met bijbehorende risico’s ondermijnen.'

In het Haagse Novotel-hotel is minister Kamp van Economische Zaken geheel oneens met deze argumentatie. 'Het is geen marktverstorend beleid. Bij een eenmalige subsidie ben je het geld kwijt, terwijl we nu alleen per jaar betalen en alleen wanneer een windpark energie levert.'

De ongeveer honderd aanwezige partijleden zijn er nog niet gerust op. Een statenlid uit Friesland zegt dat ze 'overspoeld wordt met die windmolens' en daar zitten ze helemaal niet op te wachten. Kan de minister niet kijken of een thoriumreactor geen optie is? Een andere VVD’er wil nu weleens weten hoeveel miljarden subsidies er eigenlijk naar windenergie gaan. Is dat niet weggegooid geld?

De VVD-minister pareert de kritiek door te wijzen op de doelstelling van 14 procent duurzame energie. Daar is Nederland aan gebonden en zo wijst hij de VVD’ers fijntjes terecht, het Energieakkoord volgt daarin netjes het percentage uit het VVD-verkiezingsprogramma. ...

Het verzet tegen windmolens en het versnellen van de energietransitie heeft bij de VVD ook een dieperliggende oorzaak. De alarmerende rapporten van VN-klimaatpanel IPCC over de snelle opwarming van de aarde worden gewantrouwd. Dat is duidelijk merkbaar in de publicatie van de Teldersstichting. De liberalen hebben er veel moeite mee dat de bevindingen van het klimaatpanel door Europese landen geïnterpreteerd worden als leidend voor de politieke besluit– en beleidsvorming.

Zo schrijft de Teldersstichting, '...gezien de conclusies die het panel in de loop van de tijd heeft getrokken leidt dat in de praktijk tot grote of soms zelfs onrealistische ambities. Een voorbeeld is de in het regeerakkoord van het kabinet-Rutte II uitgesproken ambitie om in 2023 tot een aandeel duurzame energie van 16 procent te komen in Nederland terwijl dat aandeel in 2013 nog rond de 4,4 procent lag.'

Met deze opmerking bekritiseert het wetenschappelijk bureau van de VVD overduidelijk het onlangs gesloten Energieakkoord. Die vrijheid moet de Teldersstichting ook hebben (ze geven tenminste uiting aan de onvrede die er leeft bij veel VVD'ers over de subsidies voor windenergie), maar de denktank slaat de plank mis doordat ze ontkent dat een energietransitie nodig is. Niet over twintig jaar, maar nu. Dat is de consensus van meer dan 95 procent van de klimaatwetenschappers en bijna het gehele Europarlement.

Daar is de beruchte, niet–bestaande consensus weer! Zie hier. De misleidende klimaatpropaganda gaat maar door.

. zij het wat omfloerst, ontkent het [rapport] de realiteit en de urgentie van klimaatverandering. Voor groene VVD’ers zal dit rapport aanvoelen als een mes in de rug, terwijl klimaatsceptici en tegenstanders van windenergie vinden dat de VVD verraad pleegt aan haar kiezers vanwege de handtekening onder het Energieakkoord. De interne strijd over het energiebeleid kan de grootste partij van het land nog flink gaan op breken.

Aldus Huib de Zeeuw.

Lees verder hier.

Wat weet minister Kamp wat de auteurs van het rapport van de Teldersstichting niet weten? Ik vermoed dat minister Kamp niet zo ver in de klimaatmaterie is gedoken dat hij daarover een zelfstandig oordeel kan vellen. Hij zal dus moeten afgaan op de influisteringen van zijn staf. Maar ook zijn ambtenaren ontlenen hun inzichten weer aan anderen. Wat is er dan niet makkelijker dan om - verstand op nul, blik op oneindig - de orthodoxie te volgen? Eens te meer daar die door het Energieakkoord is gesanctioneerd en vanuit Brussel wordt toegejuicht.

Maar Henk Kamp is geen zetbaas van Brussel. Hij dient het Nederlandse belang te dienen. Zijn beslissingen zouden kunnen leiden tot extra uitgaven in de komende jaren van zo'n 100 miljard, zoals door vele deskundigen is gesuggereerd.

Maar deze uitgaven zullen tot aanzienlijke hogere lasten en energiekosten voor huishoudens en bedrijven leiden, om nog maar te zwijgen van een minder betrouwbare stroomvoorziening. Daar staan geen of nauwelijks voordelen tegenover in termen van verminderde CO2–uitstoot en fossiel energieverbruik.

Hoe zal Henk Kamp in dit licht de geschiedenis ingaan? De man van 100 miljard? 

Voor mijn eerder DDS–bijdragen zie hier.