Het antwoord is 'Ja'. EenVandaag geeft een analyse van het falen van D66 en het is niet zozeer 'glans verloren' maar meer 'belandt in een dikke zak stront'. Eerste oorzaak: Het afschaffen van het raadgevend referendum. Ooit kroonjuweel van D66, nu volgens Pechtold maar een 'halfbakken oplossing'. Afgeschaft door D1984 minister Ollongren. D66-prominent en oud-fractievoorzitter
Jan Terlouw is kritisch:
“Het referendum is nog heel pril in Nederland. Het heeft een keer niet goed gewerkt maar de laatste keer werkte het prima. Het heeft geleid tot verbetering van de wet. Dat is toch een reden om nog eens na te denken en het niet zo gehaast te doen. Soms gaat het fout met zo’n referendum. Dat Oekraïnereferendum was tamelijk oneigenlijk. Maar het kan veel beter. Bij het referendum over die zogenaamde sleepwet is het verantwoord gebeurd. Daar heeft het geleid tot een betere wet. Dat is toch mooi?. Toch gaat de stekker er uit, dat vind ik dus jammer.”Gelijk heeft Terlouw. Dat brengt ons direct bij de tweede oorzaak: De donorwet en het referendum dat daarover door Geenstijl in het leven is geroepen. Weer zo'n race waar D66 het erdoorheen wil drukken en het referendum de wet op de hielen zit. Wederom vind Jan Terlouw dat zo'n referendum er gewoon moet komen 'het is een democratie' zegt hij (naja, niet lang meer in dit tempo).
Een derde oorzaak is, volgens EenVandaag, de onenigheid in de privésfeer van Pechtold. Z'n shady appartement die hem de bijnaam Penthouse Pechtold opleverde en zijn scheiding waar de roddelbladen van smullen zouden negatief afgeven op het partij-imago. Het slappe 'winnen van zilver' zal de partij ook geen goed hebben gedaan.
Types als Jan Terlouw laten het echte geluid van D66 zoals het in het leven is geroepen, weerklinken. Het volk aan het woord laten en serieus nemen, verlies of een andere koers accepteren en open kaart spelen. De Partij van de Arbeid deed eerder al een sneue poging om weer terug naar hun roots te gaan maar erkennen tenminste hun fout. D66 jekkert nog steeds vrolijk voort terwijl het contrast met wat ze zijn en wat ze waren al duidelijk is voor iedereen die maar enige interesse heeft in politiek.