De drie christelijke partijen worden kleiner en kleiner. Nota bene een predikant meent dat christelijke partijen zelfs mogen worden afgeschaft. "Christelijke partijen zijn een onding aan het worden."
Dominees staan erom bekend dat ze linksig zijn. Het is al jaren goed gebruik dat vanaf de kansel wordt opgeroepen D66 of GroenLinks te stemmen. Sommige dominees schrijven zelfs manifesten dat christenen
links horen te stemmen "en sluit SP niet uit". Alsof christenen niet heel goed zelf kunnen bepalen op wie ze stemmen. De vraag is: waarom geven ze zulke rare stemadviezen? Waarom is het stemadvies niet CDA, ChristenUnie of SGP, een keuze voor een van de drie christelijke partijen in Nederland? In
een column van Paul Visser, predikant van de Noorderkerk, wordt duidelijk wat er aan de hand is.
Visser schrijft dat de christelijke partijen "wat mij betreft" mogen worden afgeschaft, omdat ze momenteel meer ellende veroorzaken dan dat ze goed doen. "Ze bereiken het omgekeerde van wat ze beogen." Visser: "Ik neem aan dat u deze stellingname van mij niet zo zo gauw verwacht had. Toch ben ik er heilig van overtuigd: christelijke partijen geven langzamerhand meer ellende dan dat ze goed doen." Het is inderdaad een bijzonder begin van een column van een praktiserend christen.
"Christelijke partijen zijn een onding aan het worden," meent de predikant, want de inbreng van christelijke partijen (nu de christelijke partijen nog slechts 23 zetels hebben in de peilingen), hebben een omgekeerd effect. "Juist als een christelijke partij haar punten op tafel legt, worden anderen extra alert. En zodra zij maar ruiken dat er een christelijk luchtje aan zit, het iets van doen heeft met de Bijbel, worden ze argwanend. Alles mag, behalve christelijk," schrijft Visser. Daar heeft de predikant een punt. Als de SP of PvdA iets brengt onder het motto dat het sociaal is, dan hoor je niemand zeuren. Als een christelijke partij hetzelfde voorstel doet, dan zit de seculiere meerderheid in Nederland te klagen. De predikant heeft ook een punt als hij schrijft:
Bovendien worden christelijke partijen door een seculiere meerderheid steeds meer in een onmogelijke spagaat gedrongen. Het ene moment worden ze beschuldigd van 'schijnheiligheid', omdat ze zich te weinig laten leiden door hun eigen christelijke principe. Even later wordt hen 'intolerantie' verweten, omdat hun standpunten te veel gedomineerd worden door christelijke principes. Al met al wordt de zeggingskracht van christelijke partijen daarmee systematisch ondermijnd. Dubbele ellende dus...
Hoe vaak zien we dat niet gebeuren? Een voorbeeldje: als het CDA niet precies doet wat GroenLinks wil met, ik noem maar wat, asielzoeker Mauro, dan is de compassie van de christenen ver te zoeken, menen de tegenstanders. Dan is het CDA ineens niet christelijk genoeg. Maar als een partij als de SGP juist vanuit een christelijke overtuiging bepleit dat abortus niet de oplossing is, dan zijn het radicale gekkies, oerconservatieve christenen. Kortom, het is nooit goed.
Predikant Visser
komt tot de conclusie dat het politiek bestel moet veranderen:
Twee of drie partijen - want mensen moeten wel iets te kiezen hebben - waarin christenen voluit participeren. Om levend vanuit hun bronnen - zoals iedere politicus (en jeder mens) dat doet - vragen te stellen bij wat krom is en in te brengen wat heilzaam is. En dus het overwegen waard. Christenpolitici kunnen dan weer een volwaardige stem krijgen binnen het politiek palet. Zowel de democratie als de (christelijke) politiek zouden erbij gebaat zijn. En onze samenleving het meest!
Twee of drie partijen, geen uitgesproken christelijke partijen meer. Een socialistische, een links-liberale en een rechts-conservatieve partij. Zou het haalbaar zijn? Het is in ieder geval wenselijk dat het aantal politieke partijen in de Tweede Kamer wordt teruggedrongen. Wat voegen partijen als de Partij voor de Dieren en 50Plus toe aan het parlement? Niemand kan het mij uitleggen.
Hoe lang blijven de christelijk geïnspireerde politieke partijen nog overeind? Ik denk dat de paniek uitbreekt na de verkiezingen van 12 september, als de drie christelijke partijen samen niet eens meer een deuk in een pakje boter kunnen slaan. Het CDA
berust nu al in een forse nederlaag, aldus CDA-leider Sybrand Buma vanmiddag in NRC. Het is veelzeggend dat het CDA het bijltje er nu al bij neergooit. Dit komt niet meer goed.
