Hallal of kosher, één pot nat!

De mens vreet alles wat los en vastzit. Deze en andere regels betekenen voor vele gelovige mensen een verbod op het consumeren van vlees afkomstig van in abattoirs verdoofd geslachte dieren zonder inachtneming van de riten. In de Nederlandse abattoirs slachten daar speciaal voor opgeleide personen de dieren dan ook zonder ze te verdoven. De moslims pretenderen dat "de islamitische manier van slachten het meest diervriendelijk is wat er in deze wereld is". De joden, die, zij het met andere riten, ook onverdoofd slachten, hoort men nooit. Deze praktijk is voor vele mensen onaanvaardbaar. Immers, vroeger werden dieren al verdoofd geslacht: met een klap op de kop van het dier. In de 20ste eeuw gebeurde het en in de 21ste eeuw gebeurt het nog steeds dat een zorgvuldigd vetgemest beest in de achtertuin of op een afgelegen balcon gekeeld wordt en vervolgtens op het bord belandt. Het verdoofd slachten in de abattoirs heeft hieraan een eind gemaakt, hoewel? Gelukkig maar!

Het ritueel slachten gaat nog gewoon door. Schapen en geiten worden op hun rug in een doodskist van hout gelegd (liggen ze lekker stil) waarna de halssnede wordt aangebracht door de slager, onder het prevelen van rituele gebeden door de geestelijke, indien van dienst en aanwezig en vooral gericht naar Mekka. Bloed spat alle kanten op, de slagers zitten er onder, zo ook de muren. De inspectie controleert deze slachtpartijen steekproefsgewijs (u kent het wel: kundigheid van de slager, mes scherp genoeg). Er zijn wel enige voorschriften, het arme beest moet immers zo min mogelijk lijden.....(een minuutje of zo is voldoende!).  Maar de waterslang is er goed voor dat alle sporen worden gewist. Eenmaal zo'n slachtpartij gezien en je eet nooit ritueel geslacht vlees, misschien eet je wel nooit meer vlees! Het slachten gebeurt niet alleen met de dieren, zoals koeien, varkens, schapen, geiten. Wat dacht u van het lekkere malse vlees van kalveren en biggetjes, niet te versmaden. En wat te denken van de kistkalveren? Lekker puur vlees, altijd stilgestaan. Om te smullen. De amateurvissers, die weinig ervaring hebben met het vissen, laten de gevangen buit vaak in vuilniszakken stikken. "Vissen voelen toch niks, klets niet man!" Het (de vissen) klappert wat in de zak, maar och, kniesoor die daaraan denkt.

Laatst zag ik op TV de afschuwelijke beelden van het bereiden van een kreeft. De ene kok trok het levende dier eerst de schaarpoten uit, sneed daarna het kronkelende kreeftlichaam van kop tot staart in tweeën en gooide de heerlijke waren vervolgens in kokend water. De kok vond dat de doodsstrijd van de kreeft "op die manier heus wel meeviel, nog niet eens een minuutje". De andere kok had een humanere manier gevonden: Hij bracht water aan de kook en gooide de gehele levende kreeft in het gloeiend hete water. "Heel humaan", vond hij, "want de doodsstrijd van de kreeft duurde hooguit minder dan een minuutje". In ons land maakt men zich buitengewoon druk om ganzelever, hiervoor worden de ganzen volgepropt met speciaal voedsel waardoor de 'foie gras' zo heerlijk smaakt! Een ganzeleververbod was geboren. Niemand maakt zich druk om de kreeft, die op ons bord wordt geserveerd, terwijl is vastgesteld dat de dieren onder deze wijze van slachten buitengewoon veel lijden.

Dan hadden we de Partij van de Dieren. De volgens velen mooiste vrouw in de Tweede Kamer, Marianne Thieme, diende een initiatiefwetsvoorstel in om het ritueel (onverdoofd) slachten te verbieden. Ze kreeg de Tweede Kamer mee, maar het ontwerp sneuvelde in de Eerste Kamer door allerlei amendementen, waardoor de rituele en onverdoofde slacht gewoon door kon gaan. En nu? Niemand maakt zich ermeer druk over. Lidl, AH, en alle andere supermarktketens verkopen hallalvlees. Nu ook binnenkort in de snackwinkels. De bajesklanten, toch al zo getergd in hun cel, mogen ook hallal eten. Dan zijn er ook hele groepen mensen die niet eens weten dat ze hallalvlees eten (Hallal? huh? Kun je dat eten?).

En zo buigen we steeds meer: hallal of kosher, een pot ellende!