Haha, dit is het ongezelligste feestje ooit: de reünie van PvdA/CDA-kabinet Balkenende IV

Trouwe bezoekers van verjaardagen weten: je hebt ongezellige feestjes, en je hebt pas écht ongezellige feestjes waarbij echt helemaal niemand het naar z'n zin heeft. De bewindslieden die van 2007 tot 2010 het kabinet-Balkenende IV vormden vallen duidelijk in die tweede categorie. En de foto's bewijzen het.

Kijk eens even goed naar die foto. Camiel Eurlings (ooit CDA-kroonprins, en ten tijde van JPB4 de minister van Verkeer en Waterstaat) doet z'n grootste best om op Twitter de bijeenkomst nog een beetje franje te geven door middel van het woord 'mooi'. Maar een foto zegt meer dan duizend woorden. En in dit geval wordt de necrologie van het kabinet-Balkenende IV in groot detail beschreven. Het was namelijk niet alleen kabinet waar Nederland niets aan gehad heeft, maar ook een kabinet waar de bewindslieden zélf geen plezier aan beleefd hebben. Behalve misschien Aboutaleb, die er een leuk baantje als burgemeester van Rotterdam aan heeft overgehouden.

Maar voor de reset? Ella Vogelaar werd bekend als de nationale faalhaas en door partijleider Wouter Bos tot opstappen gedwongen. Hier zit ze gespannen op een stoeltje met haar geitenwollen rode trui aan. En Bos, die haar aan de kant schoof, zo ver mogelijk bij haar vandaan. Ook hij heeft het niet erg gezellig en zit maar wat te prutsen op z'n telefoon.

De grote man - Jan Peter Balkenende - doet z'n best om op de valreep van het jaar de prijs voor 'meest chagrijnige kop 2017' nog in de wacht te slepen, terwijl Guusje Nederhorst vooral denkt: hoe ben ik hier in vredesnaam beland?!?

Ronald Plasterk heeft zelfs z'n jas nog aan terwijl Ank Bijleveld zichtbare moeite doet om haar gezicht in de plooi te houden.

Nee, het kabinet-Balkenende IV is echt geen spat veranderd. Toen was het al niet leuk, en zeseneenhalf jaar verder is het allemaal nog steeds niet leuk. Het is nog steeds een groep mensen die elkaar voor geen ene centimeter liggen. Ja, tweederde decennium is een eeuwigheid in de politiek, maar dat sommige dingen blijven kennelijk nu eenmaal altijd hetzelfde.