Brusselse politieagenten geven de moed op: "90 procent van wat wij doen heeft geen enkele zin"
Oh ja, en ze kregen ook te horen tijdens de rellen van kansenparels dat ze vooral niet moesten ingrijpen.
Het Belgische magazine Humo is met een schokkend relaas gekomen over de rellen van kansenparels in Brussel en de reactie daarop -- of eigenlijk: het gebrek aan een reactie -- van de politie. Uit het verslag blijkt duidelijk dat de politieagenten te horen kregen tijdens de rellen dat ze vooral niet mochten ingrijpen.
Zaterdagavond, een halfuur na het beslissende WK-kwalificatieduel tussen Ivoorkust en Marokko. Een patrouille van de Brusselse politiezone Zuid hoort dat het fout loopt aan de Beurs. Ze schakelen over op het kanaal van Brussel Hoofdstad en horen berichten over een paar honderd Marokkaanse relschoppers die via de Lemonnierlaan afzakken naar het station Brussel-Zuid. Ze reppen zich erheen om steun te verlenen. Intussen horen ze hoe de meute een meubelzaak probeert te overvallen. Tot hun ongeloof beveelt het commando de politietroepen in de Lemonnierlaan om ‘tactisch terug te trekken’.
Korte tijd later hoort de politie dat een meubelzaak geplunderd wordt en dat gewone burgers die dat proberen te verhinderen belaagd worden door het rellende tuig. Ongelooflijk genoeg krijgen de agenten door dat de strategie niet verandert. Terugtrekken, en wel meteen.
Dit bevel blijft zelfs in stand als er een melding wordt gemaakt van een overval in een nachtwinkel... en als weer een ander meldt dat de rellers een ander pand hebben gebruikt om naar hogere verdiepingen te gaan alwaar ze bewoners bedreigen en beroven.
De uitbater van de nachtwinkel krijgt zoveel klappen dat hij naar het ziekenhuis gebracht moest worden. Het ambulancepersoneel wilde dat hij politiebegeleiding kreeg, maar zelfs daar wilde de politieleiding niet aan meewerken. Ondertussen werden agenten op straat steeds bozer. Ze stonden erbij en keken ernaar terwijl Brussel in de fik werd gelegd, winkels overvallen werden, en gewone burgers in elkaar werden geslagen.
Een anonieme Brusselse politieagente, die Griet genoemd wordt, legt uit welk effect dit heeft op haar collega's:
"Op het terrein waren de instructies duidelijk: we móchten niet tussenkomen. Die strategie wordt al jaren gevolgd bij manifestaties: niet provoceren, je zo weinig mogelijk laten zien. Maar ze werkt niet. Iedereen is gedegouteerd. De officieren durven geen enkel risico te nemen. Ze hebben geen ervaring met ordehandhaving. Ze moeten een peloton leiden in een stratenoorlog en doen het in hun broek."
Let op, de politietop en de bureaucraten in Brussel stellen "je laten zien" als politieagent dus gelijk aan "provoceren." De wet handhaven is nu officiële uitnodiging aan Marokkaanse jongeren om te rellen. Aldus de politiekcorrecte elite van de Belgische hoofdstad.
Geen wonder dat die 'jongeren' denken dat ze met dit soort wangedrag weg kunnen komen. Dat kúnnen ze namelijk ook. De politiek heeft de politie aan de leiband gelegd, goedwillende agenten staan machteloos. En ondertussen brandt Brussel.
