Lodewijk Asscher was de kroonprins van de PvdA; de man die de sociaaldemocraten wel even zou redden. Nou, dat blijkt toch echt een beetje anders uit te pakken. En dat dankt hij eerst en vooral aan zichzelf. Ik kan me er iets bij voorstellen dat ze bij de PvdA vandaag totaal niet te spreken zijn over hun oude vrienden van het
Algemeen Dagblad. Waar die krant het in het verleden toch behoorlijk vaak opnam voor de sociaaldemocraten wordt hun lijsttrekker nu namelijk systematisch afgefikt. En dat ook nog eens op hilarische wijze.
Kijk maar mee naar deze fantastische uitwisseling
tussen een kiezer en meneer de Verlosser:Als Asscher net de zoveelste journalist te woord heeft gestaan, iets wat hem beter af lijkt te gaan dan het gesprekje in de winkel, duikt ineens een kleine man op. ,,Mijnheer luister, ik herken me niet meer in het beleid van de PvdA.”... ,,Hoe komt dat?”, vraagt hij. De man antwoordt: ,,U meet met twee latten de laatste tijd. Ik heb altijd gestemd op u, maar dit keer ga ik dat niet doen. Ik herken niks meer terug, het spijt me.” Asscher bedankt de man. ,,Dit was een heel negatieve reactie”, erkent de lijsttrekker even later.
Met andere woorden, hij kon er helemaal niets mee. De man las hem even de les, en Asscher stond er met een bek vol tanden naar te kijken. Toen de man dan eindelijk klaar was ging de PvdA'er er met de staart tussen zijn poten vandoor. Afgeserveerd.
Nog zo'n parel:
Drie jonge kerels hangen rond op de Kanaalstraat en zij delen het sociale gevoel van de PvdA’er in ieder geval niet. Sterker nog: ze hebben niks met de actievelingen die hun buurt overspoelen. ,,We bemoeien ons niet met politiek. Totaal niet interessant”, zegt er een. ,,Wij zijn voor Poetin, niet voor Nederlandse politici”, roept een ander. ,,Hier ga ik niet stemmen. Het is wel goed zo.”
Je kunt je bijna voorstellen hoe dit ging. "Wij zijn voor Poetin." "Oeps," denkt Asscher, "wat moet ik hier nou weer mee?" Pakt zijn bos rode rozen nog steviger vast en gaat er pijlsnel vandoor.
Deze uitwisseling is ook echt heerlijk:
Asscher staat voor de neus van een moeder en haar jonge, blonde dochter. ,,Wat heb jij fantastisch haar, wil je een roos?” Een pijnlijke stilte volgt daarna bij de voorman. ,,Kom”, zegt het plaatselijke PvdA-raadslid dat Asscher begeleidt snel en trekt hem mee.
Je zou denken dat het niet hilarischer kan worden, maar dan vergis je je deerlijk. Het AD sluit het artikel namelijk af met de opmerking dat één of andere campagnejuffrouw na al die vernederingen naar Asscher toeloopt en hem slijmend zegt: "Wat ben jij hier goed in!"
Asscher: "Echt? Dank je!"
Overigens blijkt uit de sociale
media cijfers van de PvdA ook dat het alles behalve goed gaat met hun campagne. Zie bijv. deze video die de partij
twee weken geleden op YouTube zette. Op het moment dat ik de video vanmorgen keek, dat was vijftien dagen na publicatie, was die nog maar 302 keer bekeken.
302 keer. Dat is ongeveer wat je dronken buurman met een webcam uit 2002 ook haalt als hij de camera voor een lege visbak zet en de boel een minuut laat opnemen.
We kunnen dus concluderen dat de PvdA-campagne nu al dood is. En dat is best knap. Er is immers nog anderhalve maand te gaan tot de verkiezingen.
