Esther schreef onlangs al over het conflict tussen de gemeente Amsterdam en de ouders van de kinderen van het Islamitisch College Amsterdam (ICA). Deze middelbare school wordt wegens ondermaatse prestaties in augustus gesloten.
De ouders willen hun kinderen echter niet op een andere school doen omdat er zich in de omgeving geen school bevindt die aan hun orthodox islamitische wensen voldoet. Daarom willen zij hun kinderen nu zelf thuis les gaan geven.
Nou hoor ik u al zeggen dat die ouders dan maar dikke pech hebben; ook zij hebben zich te schikken naar de Nederlandse wet en de leerplicht geldt dus ook voor hun kinderen. Maar nee hoor, niet in Nederland. Dankzij een *kuch* prachtige uitzonderingsbepaling in de Leerplichtwet 1969 wordt eenieder die 'overwegende bedenkingen' tegen de zich in de buurt bevindende scholen heeft, vrijgesteld van de leerplicht. En u raadt het al, de ouders van de ICA-leerlingen hebben zulke overwegende bedenkingen:
Belangrijk voor ICA-ouders is dat er een gebedsruimte is, jongens en meisjes gescheiden kunnen gymen, de hoofddoek wordt geaccepteerd en dat meisjes niet hoeven deel te nemen aan buitenlandse excursies.'
Oftewel: de meisjes moeten op school worden klaargestoomd voor hun rol als broedkip en sloof van manlief. Dat een school de taak heeft om kritisch denkende jongvolwassenen die klaar zijn om iets bij te dragen aan de maatschappij af te leveren, is deze ouders wezensvreemd.
Al met al is het een schande dat er in het Nederlandse wetboek anno 2011 nog een dergelijke relikwie uit een ver verzuild verleden staat dat aan deze wens ook nog eens juridische legitimatie verschaft. Lodewijk Asscher, de Amsterdamse wethouder van jeugd en onderwijs en nota bene een PvdA'er, die zich verzet tegen deze onnozelheid valt dan ook te prijzen. Het is bovendien hoog tijd dat Rutte I wakker wordt en dit wetsartikel naar de eeuwige juridische jachtvelden stuurt, daar hoort het namelijk thuis. Zelfs een CDA'er als minister van Onderwijs Marja van Bijsterveldt kan daar niets op tegen hebben. Toch...?