In deze column van Hans van Soest in het AD wordt de Provinciale Statenverkiezing van 20 maart 'een kermis' genoemd 'met neplijsttrekkers'. Hij spreekt van 'een malle vertoning' en legt uit.
De Provinciale Statenverkiezingen gaat over de vertegenwoordiging van partijen op provinciaal niveau. De gekozen Statenleden kiezen pas in mei de senatoren voor de Eerste Kamer. In reactie op het lijsttrekkersdebat dat dit weekend op televisie verschijnt, levert Van Soest dan ook zijn commentaar.
Door dit televisiedebat wordt namelijk de schijn gewekt dat burgers de Eerste Kamerleden kunnen kiezen. Dat idee helpt hij eerst even de wereld uit. Er gaan weliswaar al jaren stemmen op om de Senaat rechtstreeks door de kiezer te laten bepalen, hier is Van Soest absoluut geen voorstander van.
Volgens hem heeft de Eerste Kamer geen politieke rol. Zij heeft als taak de wetsvoorstellen te toetsen op uitvoerbaarheid, grondwettelijkheid en of zo'n wetsvoorstel in conflict raakt met bestaande wetten. De Eerste Kamer is echter steeds meer een politiek instrument geworden door politieke partijen. Dit noemt Van Soest 'een complete kermis'.
Waar hij echter niet op ingaat is het feit dat de Tweede Kamer eigenlijk net zo'n 'complete kermis' is geworden! De hoofdreden dat de Eerste Kamer een politiek instrument is geworden, is door de constructie van een regeerakkoord. Zo'n akkoord maakt namelijk dat 76 zetels, de regeringspartijen, zonder blikken of blozen de inhoud gaan proberen uit te voeren. De oppositie kan dan hoog of laag springen, het regeerakkoord wordt er gewoon doorheen geramd. Logisch dan dat oppositiepartijen via andere kanalen alsnog invloed proberen uit te oefenen!
Het parlementaire stelsel was oorspronkelijk bedoeld om door middel van dialoog de diverse argumenten per voorstel onder de loep te nemen en zo de beste koers te kunnen bepalen. Naast het feit dat dit idee effectief buitenspel is gezet, bedient men zich in de Tweede Kamer ook vooral van drogredenen, demagogie, goedkope retoriek en andere handige trucjes om de discussie maar niet aan te hoeven gaan.
Hij heeft dus best wel een punt wat de Provinciale Statenverkiezingen van 20 maart, maar gaat totaal voorbij aan de oorzaak van waarom dat zo'n 'kermis' is geworden. Dat zit hem namelijk overduidelijk in de gang van zaken in de Tweede Kamer.