Grieken 'gaan Galt'

Mijn hooggewaardeerde collega juicht deze 'oplichterij' niet bepaald toe. "Het is ook weer niet verbazingwekkend", aldus Pauline. "Stelletje oplichters".

Hoewel ik haar woede wel begrijp - immers, de Grieken worden wel zwaar gesubsidieerd door 'het rijke' noorden (door ons dus) - zie ik het net eventjes anders.

Of, beter gezegd: helemaal anders.

Zoals reaguurder Karl Kraut terecht opmerkte is het namelijk helemaal niet zo raar dat de Griekse burger "die wat bezit" niet "geplunderd" wil worden "door de staat en haar politieke klasse".

"Moet die verder de beruchte Griekse politieke plunderklasse vrijwillig spekken zodat die verder stemmen kan werven met uit het uitdelen van subsidies?" vraagt hij retorisch.

Nou nee, dat lijkt me niet inderdaad. Het is volstrekt logisch dat welvarende Grieken er geen enkele behoefte aan hebben om de kas te spekken van het politieke gajes dat het voor het zeggen heeft in hun land; dat is hetzelfde gajes dat verantwoordelijk is voor de enorme crisis die Griekenland nu al enkele jaren in haar greep houdt. Als ze wél belasting betalen kunnen ze er vergif op innemen dat de politici in kwestie hun zuurverdiende centen alleen maar zullen gebruiken om stemmen te kopen. Het is al lang en breed duidelijk dat deze 'staatsmannen' zich totaal niet kunnen interesseren voor de toekomst van hun land en volk. Het gaat gaat ze puur en alleen om de eigen macht, de rest zal ze een zorg zijn.

Welvarende Grieken doen er als zodanig verstandig aan om zoveel mogelijk geld weg te sluizen - dat wezen ze in ieder geval zeker dat ze, als het land ten onder gaat (en dat gaat het), voor zichzelf en hun gezin kunnen zorgen. Betalen ze wél belasting dan kunnen ze er vergif op innemen dat hun euro's als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Het probleem is dan ook niet dat veel rijke Grieken belasting ontduiken, maar dat ons belastinggeld wordt gebruikt om Athene op de been te houden. Grieken zijn niet zo dom om hun geld in een bodemloze put te gooien, blijkbaar zijn wij dat wél.

En dát, lieve vrienden, ligt aan ons, niet aan hen.