Dat de Gaia-aanbidders van Greenpeace denken dat ze alles beter weten wisten we natuurlijk al een tijdje. Maar dat zij ons democratisch systeem nu ook de oorlog verklaren komt toch een beetje als een verrassing.
Recente tweets van de milieuclub en een artikel op haar website bewijzen dat Greenpeace tegenwoordig niet zozeer een milieuorganisatie als wel een politieke groepering is.
Hier is de tweet: De Miljoenennota zet het milieu op hongerdieet en de tijd 50 jaar terug: lees het blog van @jorien_gp op http://bit.ly/minjoenennota
En wat
schrijft deze Jorien precies?
Het land moet van Rutte en consorten de broekriem aanhalen, het milieu gaat de hongerwinter in. De woorden 'duurzaam' en 'milieu' zijn een schaars goed in het 353 pagina's tellende stuk, meestal gebruikt in combinatie met termen als 'afbouwen' en 'stoppen'.
De duurzame energiemarkt hoeft al helemaal weinig te verwachten komende jaren. Zaken als windenergie, windmolen of zonne-energie komen niet eens in de Miljoenennota voor, maar kernenergie krijgt wel een opsteker van 42,5 miljoen over de komende drie jaar. Minister Verhagen wil er namelijk een vergunning voor een tweede kerncentrale doorheen jassen, hij komt alleen personeel tekort. Zo'n kerncentrale is namelijk een ingewikkeld ding en in Den Haag is er eigenlijk helemaal geen kennis om een vergunningaanvraag goed te beoordelen. De keuze is dus of blind een handtekening zetten, of miljoenen uitgeven om expertise van buiten in te huren. Exemplarisch voor het hele kernenergieprobleem. Duur, ingewikkeld en schimmig.
Het lijkt erop dat dit kabinet zich blijft vermaken met proefballonnetjes als 130 rijden en het drooghouden van de Hedwigepolder. Echt belangrijke keuzes over de toekomst van onze leefomgeving worden niet gemaakt.
Blijkbaar ontgaat het Greenpeace, maar het kabinet besteedt zowaar aandacht aan onderwerpen die belangrijk zijn voor de gemiddelde kiezer. Die kan zich namelijk niet druk maken over alle mooie hobbies van milieuradicalen; die heeft wel belangrijkere dingen te doen, zoals werken om voor zijn gezin te zorgen. Het kabinet zorgt ervoor dat hij daartoe in staat wordt gesteld, dat het leven goedkoper wordt, en dat hij zich gemakkelijker kan verplaatsen. Dat lijken mij, een voor een, nogal belangrijke plannen.
Vervolgens trapt Greenpeace het democratisch gekozen kabinet nog eventjes verder de grond in:
Regeren is vooruitzien is allang niet meer het mantra van de hedendaagse politiek. De natuuruitgaven in 2011-2015 kelderen van een toch al schamele 803 miljoen euro naar 226 miljoen. Ondertussen wordt er vrolijk doorgebouwd aan een kolencentrale in de Eemshaven waarvan de rechter de vergunning heeft ingetrokken en worden draconische subsidiemaatregelen als de goedkope rode diesel en kerosine in stand gehouden. Zolang we onszelf van hot naar her kunnen blijven vervoeren, gaat het goed! Of zoiets.
Ja, schan-da-lig natuurlijk: het kabinet doet zowaar waar kabinetten voor bedoeld zijn: het land op een verantwoorde manier regeren, in plaats van te luisteren naar allerlei mooi klinkende maar vooral in de praktijk dure utopische plannetjes van deze of gene activist.
Het Nederland waar we met dit kabinet naartoe gaan doet denken aan een verstokte roker: uitgeteerd, vaal van kleur en uitgeput. Alle energie die ons land nog kan geven wordt eruit geknepen, zonder een kans op duurzaam herstel.
Zonder een kans op duurzaam herstel? De gemiddelde kiezer zal het daar toch nogal mee oneens zijn. Duurzaam herstel houdt namelijk ook in: economisch herstel. Het zal Greenpeace ontgaan zijn, maar we leven nu al een tijdlang in tijden van crises. Het gaat niet goed met de wereldeconomie. De coalitiepartijen sleepten er een meerderheid uit bij de afgelopen verkiezingen omdat de kiezer zich eerst en vooral zorgen maakt over zijn baan... en over de vraag hoe hij zijn gezin gaat onderhouden. Dat is de prioriteit van de kiezer en dat hoort dus ook de prioriteit te zijn van de regering.
Het moge duidelijk zijn: Greenpeace is niet zozeer een milieu- als een politieke organisatie. Nu hoeft daar niets mis mee te zijn, maar dat is wel het geval als deze groepering bewijst geen hoge dunk te hebben van het democratische proces... en zich verschuilt achter een imago als 'milieuclub'.
Foto: Photobucket.com, vickiiswaykool.