Gezin eert buschauffeur die hun zoon met syndroom van Down altijd bijzonder goed behandelde
Hij zorgde ervoor dat de jongen veilig aankwam op school en zich goed en gewaardeerd voelde.
Tien jaar lang verwelkomde buschauffeur Scott Reynolds passagier Ty Coppola, een jongen met het syndroom van Down, op bijzonder mooie wijze als hij de bus in liep: met een fist bump en een paar vriendelijke woorden. Vaak maakte hij zelfs grappen met Ty. Ook sprak hij regelmatig met de jongen over zijn leven, zijn school, én zijn familie.
Michael Coppola, Ty's vader, legt uit dat dit bijzonder veel betekende voor de jongen zelf en voor zijn ouders:
"Scott zorgde er altijd voor dat Ty's dag op een positieve noot begon. Elke keer weer begon hij zijn dag met een lach op zijn gezicht."
En dat is geen sinecure. Ty is namelijk niet in staat om op een normale manier met andere mensen te communiceren. Daardoor wordt hij vaak anders behandeld: op een manier die duidelijk maakt dat mensen hem niet voor vol aanzien en niet weten wat ze met hem aanmoeten.
Scott deed dat altijd anders. Hij behandelde Ty altijd als een zoon en gaf hem al de aandacht en vriendschap waar hij om verlegen zat.
Het kwam dan ook als een grote schok voor Ty en zijn ouders dat Scott hen enkele maanden geleden liet weten dat hij in februari van dit jaar, twee maanden geleden, met pensioen zou gaan. Ty zou hem ontzettend missen.
Daarom besloten ze om Scott eens goed in het zonnetje te zetten. Ze namen contact op met zijn werkgever -- de baas van het busbedrijf dat kinderen als Ty naar hun speciale school brengt -- en organiseerden samen met hem een surprise party ter afscheid.
Scott wist daar natuurlijk niets van, maar werd opeens gebeld door zijn werkgever. Of hij even langs kon komen voor een spoedbespreking. Scott pakte zijn spullen bij elkaar en reed naar het kantoor. Daar aangekomen werd hij verwelkomd door een menigte, waaronder Ty en zijn ouders.
Vader Michael las een brief voor die ze speciaal voor Scott geschreven hadden. Daar schreven ze onder meer:
It is not always the people with a big title or position of influence that make a difference in the lives of kids with disabilities. It is often those that provide direct care for them and spend time with them every day that make the biggest difference … But people like Scott are extraordinary in our eyes — they care even though it is not their personal ‘mission’ ... Today we recognize a great man for making a difference in the lives of people every single day, simply with the kindness of his heart.
Zoals je hierboven ziet kon Ty's moeder Cheryl het niet droog houden toen haar man Michael de brief voorlas. En Scott? Je ziet dat hij zich ongemakkelijk voelde nu alle aandacht op hem gericht was, maar ook dat hij trots en blij was dat hij zo'n verschil kon maken in het leven van een jongen met Down die graag een goede vriend wilde hebben... en die uiteindelijk vond in zijn buschauffeur.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
