De tolerantie spat er weer vanaf hoor.
Het is alweer een jaar geleden dat Syed Farook en zijn gesluierde vrouw een bloedbad aanrichtten in het Californische San Bernardino, maar tot nu toe zijn er nog steeds veel vragen onbeantwoord gebleven. De FBI onderzoekt met man en macht wat de motieven geweest zouden kunnen zijn - het zou immers maar al te racistisch zijn om aan te nemen dat hun daden iets met hun geloof te maken zouden kunnen hebben.
In diezelfde zaak speelde maandenlang de kwestie rondom de iPhone van de haatbaard: moest Apple nou wel of niet helpen bij het kraken van de beveiliging erop? Uiteindelijk wist de FBI het ding zelf te kraken, maar het bleef akelig stil wat betreft het motief. Tot nu.
De politiechef van San Bernardino heeft
verklaard dat het motief voor de slachtpartij, waarbij 14 mensen omkwamen, misschien toch een tikkeltje religieus van aard was. Dat heeft hij zo niet letterlijk gezegd - Californiërs zijn immers Amerikaans kampioen politieke correctheid - maar daar kwam het wel op neer. Want wat blijkt nou? Syed en zijn vrouw hadden helemaal niet zo'n hekel aan de collega's die hij doodschoot ofzo, nee: hij had niet meer afgunst jegens hen dan voor welke 'ongelovige' dan ook.
Wat hem wel een doorn in het oog was, was de kerstversiering op zijn werk. Het was werkelijk verschrikkelijk: een paar weken per jaar werd hij geacht om zijn kantoor te delen met een stel versieringen waar hij helemaal niet om gevraagd had. En dat vonden die collega's, die al die weken maar zo vreselijk gezellig moesten doen, de normaalste zaak van de wereld. Nou, dat was het natuurlijk niet: het is toch onvoorstelbaar om in het land waar je woont de lokale tradities te moeten accepteren? Alleen het idee al.
Ook zijn vrouw was woest dat haar man dit soort dingen moest verdragen:
“She didn’t think that a Muslim should have to participate in a non-Muslim holiday or event,” San Bernardino police chief Jarrod Burguan told ABC News of Malik’s online terror prelude.
Zucht. Ik snap dit soort mensen oprecht niet: waar halen ze toch steeds het lef vandaan om te eisen dat mensen in gastlanden zich moeten aanpassen aan de gasten, in plaats van andersom? En nog veel belangrijker: wat geeft die gasten het recht om hun gastheren dan maar neer te knallen?
Nou, ik heb hier gelukkig het recht om dit te zeggen: dat hebben ze niet, en als ze denken van wel dan kunnen ze maar beter ergens gaan wonen waar de gebruiken hen wel aanstaan. Dit soort mensen kunnen we immers missen als kiespijn!