Geweld in spelletjes en films = stom

Ie-de-re keer na een shooting of een andere geweldsexplosie gaat de discussie vrij snel over de gewelddadigheid van films en videogames en de effecten daarvan op moordenaars en ander crimineel tuig. Zo ook in Nieuwsuur, gisteravond.

Het is de standaardreactie van journalisten. Ze gaan op pad met de vraag die 's ochtends is bedacht aan de redactietafel, door allemaal mensen die nooit een spelletje spelen en kennelijk alleen romcoms kijken: moeten gewelddadige films en spelletjes niet eens verboden worden?

Goh, die vraag wordt nooit gesteld bij een veelgelezen boek als, ik noem maar wat, De donkere kamer van Damokles van W. F. Hermans, waarin ook flink wat moorden worden gepleegd. Daar hoor je nooit iemand over. Oftewel, als journalisten door hun suggestieve vraagstelling een verbod op geweld in spelletjes en films proberen af te dwingen, dan zap ik direct weg. Ik ben namelijk niet zo van de censuur.

Ga ik nu weer terug naar m'n tv om gewelddadige spelletjes als Battlefield 3 en Twisted Metal te spelen. Grrr!