Gendergedram waait langzaam deze kant uit! Britse vrouw 'terecht' ontslagen omdat ze transgender collega met baard niet met 'zij' wilde aanspreken

Het klinkt allemaal als één grote grap. En de volgende (meest recente) foto van het 'vrouwelijke slachtoffer' in kwestie, helpt niet echt om dat idee te ontkrachten:

De 45-jarige belastingexpert Maya Forester is ontslagen omdat zij dít (Gregor Fisher Murray genaamd) geen vrouw wilde noemen. Ze stapte naar de rechter want ze dacht waarschijnlijk dat zoiets geen geldige grond voor ontslag zou kunnen zijn, wél dus!

Haar ontslag kwam natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. Het begon allemaal met deze redelijke en weloverwogen Twitterberichten waarin ze vragen stelt (en haar ongenoegen uit) over de zogenaamde Gender Recognition Act. Dat is een stukje Britse wetgeving, gebaseerd op deze uitspraak door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), die het mogelijk maakt voor transgenders om (met name in juridische zin) henzelf te identificeren zoals zij dat willen. De bebaarde man op de foto kan met die wet dus zichzelf een vrouw noemen, óók bij officiële zaken.

En dat is allemaal nog tot daaraan toe. Nederland kent sinds kort ook m/v/x op het paspoort. Maar hier is natuurlijk nogal het één en ander aan de hand! Want openlijk de discussie voeren over of dit soort wetgeving wel zo goed is, is al behoorlijk taboe. Dat het niet erkennen/erin meegaan van iemands zelfgekozen genderidentiteit zúlke consequenties heeft, is ronduit absurd! Want stel je toch eens voor dat het tere zieltje niet zonder enige tegenspraak kan zijn wie die wil? Wat een verschrikking! De rechter durft ook zonder énige gêne het volgende erover te zeggen:

Ervan overtuigd zijn dat mannen mannen zijn, dat vrouwen vrouwen zijn en dat mannen die zichzelf vrouw noemen (ook na verwijderde penis) nog steeds een Y-chromosoom hebben, mag niet. Dat is een 'absolutist view of sex' en zelf 'a core component of her belief'! Het moet niet gekker worden, máár dat wordt het natuurlijk wél! Want het is nog nèt niet zo erg als de dagelijkse terreur in Auschwitz tijdens de oorlog of het Iraakse Mosul van een jaar of vier geleden.

Nee, zulk gedrag hóórt niet in 'a democratic society'. Want democratie heeft er blijkbaar ook iets mee te maken. Is eigenlijk wel zo, maar dan meer in tegenovergestelde zin. Een tolerante en liberale samenleving, gebouwd op democratische principes waar ideeën vrij bespreekbaar zijn en waar het beschermen van gevoelens nog geen taak van overheid was. Waar tolerantie nog 'ik hoef jou niet te mogen en loop wel om je heen als je mij niet aanstaat, maar zal geen geweld gebruiken' betekent.

Maar dat is allemaal verleden tijd en verloren idealisme. Zet je maar schrap en oefen alvast op al die pronouns, want deze gekkigheid heeft ook hier al een voet tussen de deur.