Gemeenten vroegen zich, vanaf het eerste moment dat ze te horen kregen dat zij zorgtaken over moesten nemen van het rijk, al af hoe de begroting sluitend moesten krijgen. Nu blijkt dat inderdaad niet te zijn gelukt, en hóé! Gemeenten gingen in 2019 ruim 1,6 miljard euro over budget. Staatssecretaris Blokhuis erkent de problemen die er zijn ontstaan en pleit voor een structurele oplossing. Hij wil best kijken of er meer geld naartoe moet, maar het heeft natuurlijk weinig zin om ergens een hoop geld tegenaan te gooien en er dan achter te komen dat het jaar erop weer op een tekort uitloopt. Er moet dus een fundamentele discussie komen over het jeugdzorgstelsel.
Het vreemde is namelijk dat er sinds 2017 flink meer kosten worden gemaakt en er vorig jaar ruim 420 miljoen euro extra naar de
jeugdzorg toe is gegaan. Volgens mij heeft dat te maken met het feit dat steeds meer jeugdzorgmedewerkers zich als ZZP'er laten registreren. Op die manier kunnen ze zich namelijk laten inhuren voor drie keer het normale tarief.
En het ergste is nog dat je ze dat niet eens echt kwalijk kunt nemen, want dat standaardtarief ligt al niet erg hoog. Behoorlijk laag zelfs, voor wat ze er allemaal voor moeten doen. Want zeg nou zelf, zou u voor een slordige 2500 euro (bruto!) jongeren van het treinspoor willen halen of ze los willen knippen als zich er eentje op probeert te hangen?
En dan zijn dat natuurlijk de meest extreme en verschrikkelijke voorbeelden, maar die komen echt vaker voor dan wij denken. Het zou mij ook niet verbazen als de hoeveelheid extreme gevallen direct correleert met het moment waarop de overheid heeft besloten de zorgtaken te decentraliseren en erop te bezuinigen.