Gekleurd GroenLinks-raadslid beticht 'witte' GL-collega's van racistische hetze: 'Ze wachtten tot ik mislukte!'
De moraalridders van GroenLinks hebben altijd hun mond vol over racisme en discriminatie maar nu blijkt dat het Amsterdamse raadslid van de partij, Simion Blom, zelf slachtoffer is van een giftige werkomgeving. Het raadslid met een Surinaamse achtergrond haalt zelf hard uit naar zijn blanke collega's die "zaten te wachten tot ik zou mislukken."
Prominente Amsterdamse GroenLinks-leden zwijgen zelf als het graf, maar raadslid Blom blijft achter zijn verhaal staan: zijn blanke collega's veroorzaakte zelf een onveilige werksfeer. In de Telegraaf doet hij dan ook zijn verhaal:
„De kloof tussen de stad en Zuidoost was zo groot. Hun taalgebruik, houding, lichaamstaal, alles was anders. Ze waren direct en bot, ik ben beleefd opgevoed. Ik heb respect voor ouderen, dus ik zei ’u’ tegen een oudere prominente GL’er. Dat vonden ze vervelend, ze verwarden het met onderdanigheid. Ik was altijd de enige ’zwarte’ tijdens zo’n bijeenkomst. Dat voelde ik ook, iedereen keek naar me. Ik wilde graag contact, maar viel bij alles buiten de boot.”
Ondanks dat Blom zijn hart en ziel in de partij heeft gestoken werd hij altijd gezien als een buitenstaander. Wat nogal opmerkelijk is aangezien de partijtop van GroenLinks altijd de mond vol heeft over 'inclusiviteit.' Waarschijnlijk was het voor de roomblanke GL-fractie wennen dat er daadwerkelijk iemand van kleur in hun fractie kwam. Daar bleken de racistische klimaatactivisten niet goed tegen opgewassen.
Sterker nog: uit het toch wel schokkende verhaal van Blom wordt duidelijk dat GroenLinks-politici vaak genoeg de grootste hypocrieten. Blom merkte namelijk dat zijn collega's maar al te gretig wachten op een blunder van zijn kant zodat ze hem een 'belerende aai over de bol' konden geven:
„Ik heb het al te lang voor me gehouden. Ik kwam uit een andere wereld, een aantal witte mensen uit de partij gaven me het gevoel dat ik raar was. Ze zaten te wachten op het moment dat ik zou mislukken. Als ik iets vroeg, werd ik vreemd aangekeken. Als ik een fout maakte, werd ik niet gesteund, maar werd er gelachen.”
Het wordt tijd dat GroenLinks eerst zelf maar eens zorgt voor een inclusieve sfeer binnen haar gelederen voordat ze in het vervolg weer gaan vingerwijzen naar iedereen en alles. Racisme blijkt namelijk niet zozeer een probleem van de Nederlandse maatschappij, zoals de groene lui ons graag aanwrijven, maar voornamelijk van henzélf. Grijp ze, Simion!
