FvJ, de grote emancipator!
Vrouwen kunnen in Nederland geen premier worden.
O.
Dat is een stelling die ik nogal eens graag poneer. Meestal wordt er met verbijstering op gereageerd. Tuurlijk, het lijkt op het eerste gezicht ook onzin. Maar tot nu toe is de stelling juist.
Welnu, dat klopt niet helemaal; tot nu toe is er nog geen vrouw premier geworden in Nederland. Dat klopt wel.
Zouden meer vrouwen het niet tot premier geschopt hebben dan mannen?
Over de hele wereld schoppen vrouwen het tot regeringsleider, in Nederland niet. En het ziet er niet naar uit dat dat gaat veranderen.
Tamelijk voortvarend alweer. 'over de hele wereld'. Nou ja, in het belangrijkste democratische land ter wereld - want we hebben het toch over democratieën - de VS, is er ook nog geen vrouw president (geweest), bijvoorbeeld.
Ik legde de stelling vannacht op Radio 1 in De Nacht van Jole voor aan columnist en feministe Malou van Hintum, die met enige aarzeling erkende dat deze vermoedelijk waar is.
Mevrouw wilde je niet meteen voor het hoofd stoten, misschien?
Net zoals vrouwen in Nederland minder betaald krijgen dan mannen voor hetzelfde werk.
Tegenwoordig verdienen jonge vrouwen voor vergelijkbaar werk meer dan mannen van dezelfde leeftijd, aldus één of ander onderzoek.
In ieder land heet dat onrecht, in Nederland noemen we het 'iets dat moet veranderen'. Hoe dan? Langzaam. Waarom langzaam? Tja, dat weet eigenlijk niemand.
In ieder land? In Duitsland verdienen vrouwen tussen de 15 en 20 procent minder dan mannen - bij vergelijkbare functies. Dus dat het 'overal op de wereld' zo veel beter is moet op z'n minst een weinig genuanceerd.
Ergens in de jaren negentig ontstond het idee dat de tijd van de feministische beweging er op zat. Van Hintum schreef er zelfs een boek over. Dat moet haar beslist niet nagedragen worden ...
O, nou, laat ik dat dan maar niet doen.
... want het was een alom heersende opvatting dat de emancipatie was voltooid. Een paar jaar later werd het emancipatiebeleid van de overheid zelfs officieel opgeheven want er viel 'niks meer te doen'.
Het opvallende is dat in het debat over de nog steeds overal aanwezige ongelijkheid het nu de vrouwen zelf zijn die de er de schuld van krijgen.
'De overal aanwezige ongelijkheid'? Nou, daar heb je dan eindelijk eens een punt; bij hoogovens, op booreilanden, bij de stadsreiniging (straatdienst), olieraffinaderijen, abattoirs, wegenbouw, grondwerk, de bouw i.h.a., schadeherstelbedrijven, transport (chauffeurs), vuilophaaldiensten et cetera, et cetera, et cetera, et cetera, et cetera zijn inderdaad veel minder vrouwen in dienst dan mannen! Daar moet je - zeker als zelfbenoemd feminist - iets aan doen, Francisco!
Laten we die misstand eerst eens oplossen, dan zien we daarna wel verder.
Sterker nog: ze geven zichzelf er de schuld van.
En die mensen wil jij 'machtsposities' toeschuiven?
Tijdens de uitzending belde een 82-jarige oud-politica die haar hele leven in dienst van het feminisme stelde. "Vrouwen willen niet meer de politiek in," zei ze. "Ze zeggen dat ze het niet kunnen combineren met hun andere taken, werk en zorg."
En wat is daar mis mee?
Het is toch een beetje vreemd dat in de hele wereld vrouwen machtsposities bekleden maar dat zoiets in Nederland maar heel moeilijk lukt.
Hou nou eens op met dat gezanik over 'de hele wereld', Francisco.
Als dat het resultaat is van een 'voltooide' emancipatie dan is er een groot probleem: dan is het feminisme dat streeft naar een gelijkwaardige positie van mannen en vrouwen namelijk een fout concept. Conservatieve denkers zullen er om juichen.
Als wat het resultaat is van een voltooide emancipatie?.
Als je niet mee wilt gaan in de absurde conservatieve gedachte dat een vrouw nu eenmaal ondergeschikt is aan de man dan kun je alleen maar constateren dat er in Nederland ongelijkheid is omdat vrouwen onderdrukt worden.
Het is duidelijk dat je geen idee hebt wat conservatisme inhoudt.
Onderdrukt? Ja, onderdrukking koppelen we automatisch aan wreedheid, aan gewelddadige repressie, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Vrouwen worden hier niet beteugeld in hun ambities, er wordt voor gezorgd dat ze helemaal geen ambities hebben, dat is veel effectiever.
'Er wordt voor gezorgd dat ze geen ambities hebben'? Wie zorgt - of zorgen - daarvoor dan? Is het een complot, denk je?
En: als ze zo gemakkelijk hun ambities prijsgeven mag je je toch afvragen wat ze überhaupt in het bedrijfsleven of op een 'machtspositie' te zoeken hebben. Ambtenaar, tuurlijk, waarom niet? Of een gesubsidieerd baantje bij één of andere commissie, stichting, of wat dan ook, ook prima. Maar een belangrijke functie (want het moeten ook meteen 'belangrijke' functies zijn) in het bedrijfsleven als je je zo snel van je padje laat praten, neen.
Onderdrukking vraagt om verzet. Maar ja, verzet? In Nederland? Hoe? Waartegen?
Hoezo, 'waartegen', dat heb je hierboven toch getracht uit te leggen? Of is het allemaal niet zo helder als je hebt geschetst?
We hebben het hier toch zo goed?
Werkende, jonge vrouwen hebben het in Nederland in ieder geval beter dan werkende, jonge mannen en dan hun seksegenoten in het grootste Europese land - dat ook nog eens in economisch opzicht prima draait.
Verzet pleeg je in een democratie niet om iets te saboteren of te verslaan maar om een proces van bewustwording los te maken.
Moet het nu echt weer een proces van bewustwording worden? En moet het nu zo nodig 'losgemaakt' worden? Zo week. Waarom gaan we niet gewoon wat geld verdienen met z'n allen?
Quinsy Gario slaagde er in een maatschappelijk debat op gang te brengen door met een provocerend t-shirt bij de Sinterklaasintocht te gaan staan en zich te laten arresteren.
O, bedoel je op zo'n manier. Sommigen - zo ook ik - noemen meneer Gario een verwend, infantiel en tamelijk stupide kereltje. Typisch iemand die niet normaal aan het werk is/gaat/kan/wil maar intussen bij voortduring loopt te klagen en te mekken.
Inmiddels is zijn aanvankelijk op hoongelach getrakteerde aanklacht aangaande Zwarte Piet een serieus issue en wordt er gewerkt aan verandering.
En dat is triest genoeg, zou ik zeggen.
Dat is het resultaat van verzet.
Helden! Ha ha ha ha ... ik kan hier echt niet serieus meer op ingaan, Francisco. Werkelijk, hoe speel je het toch altijd weer klaar je stupiditeiten met zo veel bravoure en zelfingenomenheid te brengen? Het is meelijwekkend maar tegelijkertijd zo fascinerend. Ga door!
Alle belangrijke overwinningen in de strijd tegen de onderdrukking van vrouwen zijn geboekt door verzet, of het nu gaat om kiesrecht of het recht op abortus.
En intussen is er niets veranderd! Ga! Ga! Ga! Francisco! Ga eens aan het werk! Probeer nou eens één keertje en dan zonder meteen te gaan lopen zaniken en mekken, iets toe te voegen, al was het maar aan het BNP!
Blijft de vraag waarom ik als man die voorstander is van emancipatie niet in verzet kom tegen de onderdrukking van vrouwen.
Allerminst. De vraag blijft hoe je het toch voor elkaar krijgt om zo lang op het niveau - in vrijwel alle opzichten - van een middelbaar scholier te blijven hangen.
Dat is een goeie vraag.
Dank je.
Om te beginnen zou ik niet weten hoe. En daar schuilt waarschijnlijk meteen het probleem in: de hoe-discussie wordt in Nederland niet gevoerd.
O god ... 'er wordt' weer eens iets niet / wel / niet genoeg / te veel / amper / altijd / nooit / alleen op zondag / nooit op zondag / altijd als ik net niet kijk / altijd net als ik kijk / in het donker / op klaarlichte dag / in achterafkamertjes / gewoon in het openbaar / et cetera et cetera ... 'gedaan'. Altijd maar 'er wordt', nooit eens ' ik ga' , 'ik zal' of ' ik doe'.
