Daar gaan we weer, From Dusk till Dawn!

Een bankoverval, een kidnapping, een bar vol met vampieren en een creepy beetje Mayaanse mystiek waren er nodig om de in 1999 uitgebrachte film From Dusk till Dawn tot een succes maken. Alhoewel de bioscoopcijfers destijds op z'n best middelmatig te noemen waren, is de film toch een culthit geworden. De sterrencast gecombineerd met één van de absurdste plotwendingen uit de Hollywoodgeschiedenis bleken afdoende om de bekendheid van From Dusk till Dawn voor vele generaties veilig te stellen.

Zodoende was de toenmalige regisseur - Robert Rodriguez - ook anno 2014 weer geïnteresseerd om z'n oude rolprent uit de mottenballen te halen, af te stoffen, en klaar te maken voor een televisieserie. De hamvraag is natuurlijk: is Rodriguez in staat om van een anderhalf uur durend spektakel iets te makend dat de kijkers voor zeven en een halfuur weet te boeien?

Welnu, uiteraard vallen de verschillen op. Niemand kan zo goed een sulletje spelen als Quentin Tarantino (waarschijnlijk omdat de inmiddels gevierde filmregisseur zélf een sulletje was in zijn jeugd), en niemand is zo'n angstaanjagende boef met een 'stone cold stare' als George Clooney. Ook het gemis van schoonheidsprinses Selma Hayek en cultheld Danny Trejo wordt gevoeld. De acteurs in de nieuwe serie zijn zeker niet slecht, maar absoluut niet gehouwen uit de wereldkwaliteit van de spelers uit het filmorigineel.

Daarnaast krijgt met name de Mayaanse mythologie in de serie een flinke boost in zendtijd. Helaas voor de serie komt het geheel over geofferde slangmensen en cults die tegelijkertijd criminele bendes zijn nogal gekunsteld over.

Ook de aanpassing van het personage Richie - van onzeker en troubleerd mannetje (film), naar rare en obsessieve sektefreak (serie) - geen goede geweest. Richie verliest samen met het laatste van z'n onschuld definitief elke vorm van sympathie van de kijker. Als sulletje kwam hij beter tot z'n recht dan als gehersenspoelde mensenmoller.

Maar het gekke is: ondanks al deze gebreken weet de serie toch te boeien. Misschien is het de meisjesachtige charme van Madison Davenport of de bad-ass oneliners zoals "Got your balls on? - Screwed on tight!" die de donkere materie van From Dusk till Dawn de broodnodige verlichting en humor meegeven.

Waar ik echter toch voornamelijk het meest naar nieuwsgierig ben, is naar hoe het nu verder zal gaan. Daar waar de From Dusk till Dawn-film ophield bij het aanbreken van het ochtendgloren en het wegrijden van Seth, daar zal From Dusk Till Dawn: the Series nog even doorgaan.. El Rey heeft na drie uitgezonden afleveringen de horrorthriller inmiddels verlengd voor een tweede seizoen.