Eerst was er geen sprake van, maar nu blijkt het toch een mogelijkheid te zijn: Femke Halsema als burgemeester van Amsterdam. Eerst was ik bang voor Pechtold als burgemeester van Amsterdam, maar Halsema lijkt mij net een tandje erger. Met GroenLinks als grootste partij is een GroenLinkser als burgemeester wel het laatste wat Amsterdam nodig heeft. 'Het ongemak is natuurlijk dat ik er niks over kan zeggen', reageerde Halsema. 'Er is geen profiel (de gemeenteraad stelt een profiel op waaraan de nieuwe burgemeester moet voldoen, red.), ik loop er wel over te piekeren vanzelfsprekend. Maar ik weet het niet.'
'Ik heb sindsdien eigenlijk heel verschillende dingen gedaan, maar me nooit meer met de politiek bemoeid. (...) Wat mij altijd moeilijk valt en tegelijkertijd vind ik dat ik er niet te veel over moet zeuren, dat is dat het moment dat ik mijn hoofd om de hoek steek het direct over politiek gaat en ik eigenlijk meteen weer terug gedrukt wordt in het sjabloon waar ik acht jaar geleden heel bewust uit ben gestapt.'
Daar ben ik me ook heel goed van bewust. Alleen het is soms net alsof een individuele mening haast niet meer kan omdat je elke keer de woordvoerder van een groep lijkt te worden terwijl ik dat niet meer ben en niet meer wil zijn.'
Het is erg goed dat Halsema hier stelt dat ze niet meer een bepaald gedachtegoed vertegenwoordigt of een specifieke groep, maar met haar politieke verleden is het niet de bedoeling dat we er niet rekening mee houden. Ze heeft ooit gekozen voor GroenLinks, omdat het bij haar visies en idealen past. Ze is een mens en ze kan niet anders dan de wereld zien door haar eigen ogen met alle visies en meningen die er aan vast zitten. Bij fundamentele onderwerpen en keuzes zal ze daar ook geleid door worden. Dat is niet an sich, maar de menselijke realiteit.
De keuze voor Halsema als burgemeester in een links
college met GroenLinks als grootste partij heeft ook grote gevolgen. Het een kan niet zonder het ander en de ideologische concentratie van het linkse gedachtegoed in de
gemeenteraad, het college, en de burgemeester is een situatie die ik Amsterdam niet toewens.
De kans wordt ook nog eens groter, omdat meer dan de helft van de gemeenteraad per se wil dat de burgemeester een vrouw wordt. Één plus één is twee.
