Veel studenten depressief en suïcidaal: 'het ligt aan het systeem en de prestatiedruk'
Hogeschool Windesheim heeft een enquete langs laten gaan bij studenten om onderzoek te doen naar de psychische welgesteldheid van de jong volwassenen. Daaruit kwam een schrikbarende conclusie naar voren: een op de vijf studenten heeft suïcidale trekken. De studenten zeggen zelf dat ze lijden onder het onderwijssysteem en de prestatiedruk.
Van die 3134 heeft een op de vijf suïcidale gedachten, ooit een poging tot zelfdoding gedaan of een plan gemaakt om zichzelf van het leven te beroven. Bij 453 is sprake van ernstige angst- en depressieklachten. Bijna de helft van de hele onderzoeksgroep heeft die klachten overigens nauwelijks. Verder kampt een kwart met burnoutverschijnselen, zoals emotionele uitputting. Een op de dertien studenten is bovendien mantelzorger. Van de mannen drinkt ruim 88 procent te veel alcohol, van de vrouwen iets meer dan 87 procent. De meeste studenten die meededen aan de enquête wonen nog thuis (71 procent).
Onderzoek (zeker met enquetes) naar dit soort sociale trends en verschijningen zijn onderhevig aan veel menselijke onvolkomenheden en psychische valkuilen. We moeten er niet omheen draaien, het is gewoon een heel moeilijk verschijnsel om te onderzoeken. Wat is een depressie? Hoe voelt het? Weten mensen het verschil tussen een depressie en angst en verdriet in heftigere vorm?
Ik wil het zeker niet bagatelliseren, want het zijn beangstigende cijfers, maar een enquete geeft nog niet zo veel weer over de realiteit. We gooien niet zomaar niet met labels als 'depressie' en 'paniekstoornis' als mensen aankomen met psychische klachten. Het is een sociale trend waar we rekening mee moeten houden, maar niet gelijk conclusies aan moeten verbinden als het gaat om het onderwijssysteem en de externe stressdruk op jongeren. Het kan te maken met hele andere sociale en maatschappelijke trends, zoals het smartphone gebruik en de rol van social media. Dat lijkt mij aannemelijker.
