Het Openbaar Ministerie heeft geen idee hoe het gaat met radicaal-linkse gekkie Volkert van der Graaf. De man laat in gesprekken met het OM en de reclassering namelijk buitengewoon weinig los over zijn hoe het met hem gaat of wat hij de hele dag doet.
Daardoor weet het OM niet of hij extra begeleiding nodig heeft en of hij al dan niet in zijn oude gewoonten en obsessies terugvalt. Zoals we allemaal weten ging het de eerste keer dat hij met rust werd gelaten door de autoriteiten bepaald niet je van het: hij vermoordde toen Pim Fortuyn vlak voordat die de Tweede Kamerverkiezingen zou winnen en dus de nieuwe premier van Nederland zou worden.
Nu.nl legt uit wat er aan de hand is:
Dat is woensdag gebleken tijdens de behandeling van een hoger beroep dat Van der Graaf heeft aangespannen. De rechtbank besliste eerder dat Van der Graaf informatie moet verstrekken tijdens de zogenoemde meldplichtgesprekken. Maar Van der Graaf is het daar niet mee eens. Hij stelt dat hij zich strikt genomen gewoon aan de meldplicht houdt.
Eén van de zaken waar het OM graag duidelijkheid over wil hebben is het plan van de moordenaar om te emigreren. Zo wil hij niets loslaten over wat hij in het buitenland wil doen, hoe hij voor zichzelf wil zorgen, en of zijn gezin meeverhuist. Als je niet beter wist zou je bijna denken dat hij iets te verbergen heeft.
Dat laatste is bijzonder problematisch. Als hij geestelijk niet in orde is bestaat de kans namelijk dat Van der Graaf nogmaals een vreselijke misdaad begaat. Nou zeggen experts dat die kans "klein" is, maar ze voegen daar wel aan toe dat ze het risico niet echt kunnen inschatten omdat hij zo weinig loslaat over zichzelf.
Met andere woorden: de inschatting dat de kans op herhaling klein is lijkt eerst en vooral te berusten op de hoop van psychologen en psychiaters. Heel gek, maar op de één of andere manier stelt mij dat niet gerust.
Het ergste van dit alles is natuurlijk dat Van der Graaf vervroegd vrijkwam toen hij tweederde van zijn straf had uitgezeten. Het OM wilde hem toen alleen laten gaan als hij akkoord ging met het dragen van een enkelband. Dat deed hij. Toen hij eenmaal vrij was bedacht hij zich en stapte hij naar de rechter. Ongelooflijk genoeg gaf die hem gelijk. Sindsdien is het dus knap lastig voor de autoriteiten om hem in de gaten te houden.