Nu het associatieovereenkomst tussen de
Europese Unie en Oekraïne op de klippen is gelopen, blijft Europa
nog verder uitbreiding zoeken in het oosten. Kwaad omdat Oekraïne
het verdrag weigerde te ondertekenen, heeft de Unie tijdens de top in
Vilnius Litouwen een associatieverdrag getekend met Georgië en
Moldavië. Buiten de handelsvoordelen die Europa en de betreffende
landen hebben, gaat Europa ook over de modernisering van de economie,
de rechtsstaat en het bestuur van die landen. Deze overeenkomst is
de eerste fase om toetredingsonderhandelingen te beginnen voor het
lidmaatschap van de Europese Unie. Tegelijkertijd moeten Georgië en
Moldavië het Gemeenschapsrecht van de Europese Unie (ook wel acquis
communautaire genoemd) aanvaarden. De aanvaarding van dit
omvangrijke wetgevingspakket is een voorwaarde voor het lidmaatschap
van de Europese Unie. Dit gemeenschapsrecht is van groot belang op
het dagelijks leven van burgers van de Europese Unie. Een burgers die
in een land woont dat lid is van de Europese unie word in het jargon
kortweg een Unieburger genoemd. Deze burger mag zich overal op het
grondgebied vrij verplaatsen, werken en er zich vestigen. De
Unieburger heeft kiesrecht voor de verkiezingen van het Europees
parlement en de gemeenteraadsverkiezingen in de lidstaat waar hij of
zij verblijft. Bovendien heeft deze burger ook recht op diplomatieke
bescherming van de Unie indien hij of zij problemen heeft in een
derde land. Met andere woorden: alle burgers die wonen in een
lidstaat van de Unie hebben dezelfde rechten.
Maar dat neemt niet weg dat het de
Europese Unie weer veel geld zal kosten voor deze landen op het
niveau zitten van een gemiddeld Europees land. De Europese Unie is
in zijn expansiedrang is blijkbaar niet te stuiten. Daarom vrees ik
dat we over enkele jaren auto's uit Georgië en Moldavië in
Nederland zullen zien rijden. Deze lieden zullen bepakt en bezakt
naar het rijke West-Europa afzakken om te komen werken. En zo zal de
prijs voor een gemiddelde arbeider nog verder zakken. En zullen alle
Nederlandse bouwvakkers, metaalarbeiders en nog mensen van andere
kwetsbare sectoren thuis zitten omdat anderen hun werk hebben
ingepikt. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er in Europa een
elite is gevormd die zich boven iedereen verheven voelt. Zij delen
de lakens uit en naar het volk wordt al lang niet meer geluisterd,
terwijl zij de prijs betalen van de expansiedrang.