Zoals u aan de titel kan zien, heb ik niet zo veel met de Franse president Emmanuel Macron. Ik vind hem een soort Franse Trudeau, of een Franse Obama. Een engnek met verkeerde ideeën, maar die door een jonge uitstraling en charisma zich onoverwinnelijk waant. Zijn partij heeft ook nog eens de overgrote meerderheid van de zetels in het Franse parlement. Dat eigenlijk veel mensen Macron helemaal niet wilden, maar een keuze moesten maken tussen
Marine Le Pen en Emmanuel Macron of juist niet gingen stemmen, wordt in veel reportages nog weleens vergeten. Toch hekelen veel tegenstanders en Fransen de hele houding van Macron. Hij doet veel aan propaganda en imagebuilding. Dat kennen we ook wel van
Justin Trudeau in
Frankrijk. Van die 'toevallige' fotomomenten of presentaties als symbool van
de grandeur:
"Macron denkt in symboliek en is erg met zijn imago bezig", zegt correspondent Frank Renout. "Er wordt een communicatiestrategie gevoerd die zijn weerga niet kent. Dit is storytelling en imagebuilding." Dat hij zijn premier min of meer het gras voor de voeten wegmaait door een dag eerder te speechen, past in dat plaatje. "Maar Philippe vindt het naar eigen zeggen niet erg."
Macron wil, ook naar eigen zeggen, van het presidentschap weer een symboolfunctie maken net als de koningen van vroeger in Frankrijk. Niet alleen symbolisch probeert hij dit teweeg te brengen, maar ook in
politiek opzicht:
Er is namelijk maar één kandidaat en die is ook nog eens aangewezen door president Macron zelf. Het is Christophe Castaner, nu nog staatssecretaris in de regering. De partij kan hém kiezen, of niemand.
En dan wordt er een partijbestuur gekozen. Daarvoor bestaan wel vier verschillende 'kieslijsten' met kandidaten. Maar: hun meningen lopen niet ver uiteen. Alle vier staan ze als een blok achter president Macron en alle vier staan ze achter hun nieuwe leider Castaner.
Een nieuwe partij, een spiksplinternieuw personage als president en gelijk zo veel macht en mogelijkheden. Het is niet alleen wennen, maar het zorgt ook voor een negatieve groeispurt waarbij corruptie en macht een grote rol gaan spelen. Je kan alles voor elkaar krijgen en je kan alles doen wat je wil. Dat is niet alleen erg verleidelijk, maar in menselijk opzicht ook erg gevaarlijk.
