Spaanse pepers

Brussel denkt dat ze de hele goegemeente voor de gek kan houden. En er komt ook veel te weinig kritiek op de plannen die in Brussel gesmeed worden van het officiële financiële journaille, zeker in Nederland. Bij een enkeling gaan de ogen langzaam open, maar over het algemeen blijft het, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Duitsland of Portugal, oorverdovend stil in dit polderland. Hoe komt dat toch? Want iedereen met een beetje kennis van zaken weet hoe de zaken er werkelijk voorstaan en dat de gekozen Brusselse route niet werkt. Niet kán werken. Door dat beleid wordt de financieel economische situatie slechter in plaats van beter.

Vak Zuid gijzelt de hele eurozone. Nu blijkt Dijsselbloem weer bereid om de Grieken te helpen, terwijl zij in de verste verte niet voldoen aan de gemaakte afspraken. En het ergste is, dat alle miljarden niet eens helpen. Geen voorspelling van de troika is ooit waargemaakt, sterker nog, de troika heeft bij monde van het IMF zelf toegegeven de Griekse kluit te hebben belazerd. Onderstaande grafiek spreekt boekdelen.

Die meneer Rehn, u weet wel, die enorme 'charismatische' meneer met zijn monotone grafstem, die begrotingswaakhond zou aangeklaagd moeten worden wegens misdaden tegen de menselijkheid. Onder zijn bewind  komen er, alleen al in Griekenland, elke maand 100.000 werklozen bij. En dat alles om de politieke droom te redden. Maar alle miljarden helpen niet de gewone Griek, maar de banken en beleggers.

Maar het zijn niet de kwartjes van meneer Rehn of meneer Dijsselbloem die on the line gezet worden, maar die van u en mij en van onze kinderen en toekomstige kleinkinderen. Het is makkelijk praten met het geld van een ander in je zak. En we weten allemaal waarom de troika zich laat gijzelen en dit soort berichten naar buiten brengt: tot 22 september (Duitse verkiezingen) moet er rust aan het front zijn en mag er geen slecht nieuws naar buiten komen. De officiële media boodschap moet luiden: 'business as usual', de Grieken maken 'vorderingen' en Spanje ligt 'op schema'. Maar dat is natuurlijk je reinste flauwekul, want dat horen we nu al bijna vier jaar en de zaken worden niet beter, maar slechter.

Griekenland heeft al bijna 250 miljard gekregen: dat geld is foetsie. De euro-leugenaars krijgen opnieuw geld, tegen opnieuw 'zachtere' voorwaarden. Portugal, ontvanger van bijna 80 miljard Europees belastinggeld, heeft binnenkort ook meer nodig, let maar op. Ook dat geld is weg. Ook de situatie in Italië is verre van rooskleurig en die kan zomaar binnen een half jaar volledig uit de hand lopen. Maar de diepste (bouw-)put ligt in Spanje. Daar is vooralsnog 'slechts' 100 miljard ESM geld heengegaan. Via de Spaanse staat worden -tegen de oorspronkelijke afspraken in- individuele banken geherkapitaliseerd met uw en mijn geld. U betaalt het salaris van Messi, zo simpel is het. Spanje ligt gewoon aan de ESM tiet, betaald door uw Oostelijke buurman, nog enkele familieleden en uzelf, maar is failliet. Broke, gone, down the drain.

U gelooft mij niet? Wacht de maanden na 22 september maar af. Wacht maar af tot de stresstesten van de Spaanse banken zijn geweest en vergeet vooral niet te kijken naar de balans van de ECB om te zien hoeveel rot Spaans papier onze Italiaanse 'geweldenaar' Draghi intussen heeft opgekocht met -uiteindelijk- ons belastinggeld. En we praten hier niet over 'klein bier'. Spanje is de vierde economie van de eurozone. Het land kampt met een werkloosheidspercentage van tegen de 30 procent, heeft een tekort op de begroting van 7 procent (dat is nog eens wat anders dan 3 procent), heeft een staatsschuld die gevaarlijk dicht bij de door economen als bovengrens gehanteerde 90 procent aanloopt (en die cijfers zijn dik gemanipuleerd, de werkelijke schuldquote ligt al ruim boven de honderd, zoals uit een 'geheim' IMF rapport is gebleken), de economische 'groei' is negatief. Deskundigen verwachten dat de Spaanse economie ook dit jaar weer met anderhalf procent zal krimpen. Een voorzichtige schatting, als u het mij vraagt.

Kortom, de berichten dat Spanje nu geen geld nodig heeft zijn louter ingegeven door politieke motieven. Deerniswekkend is de berichtgeving van de Troika. Zij wéét dat de balansen van de zwakke caja's volledig zijn 'opgeblazen'. Zij wéét dat het ooit zo trotse land geen nagel heeft om aan haar doodskist te krabben. Zij wéét dat de Spaanse toekomst inktzwart is als het land in de euro blijft en niet in staat wordt gesteld monetair te devalueren. Zij weet dat de Spaanse jeugd het land verlaat op zoek naar een betere toekomst. Berichten dat de werkloosheid in juni is gedaald komen niet doordat er banen zijn bijgekomen, maar omdat de mensen massaal vertrekken. Ze gaan weg!

Eén op de vier Spaanse jongeren is een 'ni ni' (ni trabajar, ni estudiar). Maar die toekomst vindt de jonge Spanjaard niet in de rest van de eurozone. Die eurozone kampt met hetzelfde probleem: er zijn geen banen! Zo zijn er 10.000 Spaanse jongeren naar Griekenland (!) getogen, op zoek naar werk. Niet een heel verstandige keus dunkt mij, maar het geeft aan hoe uitzichtloos de situatie is. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de taal- en cultuurproblemen, die mensen ondervinden als ze naar een ander land gaan emigreren. Dat geldt natuurlijk in sterke mate als ze naar een niet-Latijns land emigreren.

In dat licht zijn de uitspraken van de door corruptieschandalen geplaagde premier Rajoy, dat 'het ergste van de crisis voorbij is' natuurlijk volkomen ongegrond. Du moment dat de werkelijke waarde van de Spaanse banken activa zichtbaar wordt gemaakt zijn we minimaal 500 tot wel 1000 miljard euro verder. Spanje heeft geen geld nodig? Het land is failliet. Zo failliet als een verzopen kerkrat.

Hasta la vista!