Het is een harde klap in het gezicht van Joodse en sommige Islamistische organisaties: Het Europees Hof van Justitie heeft bepaald dat lidstaten het onverdoofd slachten van dieren mogen verbieden.
De hoogste Europese rechter boog zich over deze kwestie omdat Islamitische en Joodse organisaties een zaak hadden aangespannen in verband met zo'n verbod in Vlaanderen. Zij legden uit dat zij volgens hun religieuze voorschriften een dier onverdoofd moeten slachten. Dat kunnen andere mensen heel sneu, vervelend, en nog heel veel erger vinden, maar -- zeiden zij -- zo staat dat nou eenmaal in hun voorschriften. Eerder werd al een convenant in elkaar gezet bij islamitische organisaties waardoor er bij onverdoofd slachten alsnog wordt ingegrepen als het sterven van het dier langer dan 40 seconden duurt.
De uitspraak van het Hof is buitengewoon opvallend omdat de advocaat-generaal juist had betoogd dat EU-wetgeving zeker wél ruimte biedt voor religieuze riten, ook voor het onverdoofd slachten van dieren. Het Hof gaat daar niet in mee en stelt dat het EU-doel van het bevorderen van "dierenwelzijn" belangrijker is dan het recht van religieuze groeperingen om vlees te nuttigen op de in hun ogen juiste, dood God geoorloofde, wijze.
Wat het jodendom betreft, daarover is Wikipedia glashelder: een verdoving zorgt ervoor dat de slacht niet langer 'goed' is... en het vlees kan dan niet genuttigd worden.
Religieus levende Joden eten alleen vlees van zoogdieren en gevogelte die zijn geslacht door middel van een halssnede en verbloeding. Verdoving of bedwelming is hierbij niet toegestaan. Dit noemt men sjechita. Het doel van deze manier van slachten is dat het dier zo snel mogelijk bloed en daardoor ook het bewustzijn verliest. Voor de slacht moet het dier goed gefixeerd worden.
Als hier inderdaad geen mogelijkheid toe bestaat -- als verdoofd slachten inderdaad verboden is volgens de Joodse religie -- dan gaat een verbod natuurlijk niet alleen "heel ver," maar dan druist het zelfs in tegen de religieuze rechten van onze Joodse medemens.
Geen wonder, dan, dat toen hierover gedebatteerd werd in Nederland, de Joodse gemeenschap en Joodse leiders zich ernstig zorgen maakten. "Ruben Vis en Raf Evers en secretaris en rabbijn van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap" schreven toen in Trouw het volgende:
Verdoving voor of na de slacht worden niet toegestaan door het jodendom. Een parlementair voornemen om verdoving voor te schrijven is een rechtstreekse breuk met eeuwenlange traditie van tolerantie en godsdienstvrijheid in Nederland.
Deze uitspraak van het Europese Hof van Justitie stelt Joden dus eigenlijk voor een ontzettend groot probleem. Als andere landen in de voetstappen van België volgen kunnen Joden straks -- als ze hun religie willen blijven praktiseren -- eigenlijk nog maar één ding doen: gedwongen vegetariër worden. De Partij voor de Dieren zal dat vast heel fijn vinden, maar je kunt je er iets bij voorstellen dat Joodse Nederlanders (en Europeanen) dat toch echt in strijd met hun recht op hun religie vinden.
Wat de islam betreft bestaat er nogal wat debat over de vraag of 'onverdoofd slachten' mag. Lees dit maar. 50 procent van de Belgische moslims was in 2010 al voor verdoofde slacht, "de moslimlanden Indonesië, Maleisië, de Verenigde Arabische Emiraten en Jordanië aanvaarden de import en de consumptie van het vlees van verdoofde dieren. In Marokko zijn er dan weer slachthuizen waar onder verdoving wordt geslacht. Er zijn zelfs fatwa’s die stellen dat verdoofd slachten tot de mogelijkheden behoort, zoals de Fatwa van de Egyptische Commissie Al Azhar uit 1978." Ik citeer:
"Elektrische bedwelming of elke andere vorm van bedwelming is toegestaan als dit het uitbloeden van het dier niet verhindert en bovendien het verzet van het dier afzwakt. De vitale functies mogen niet door de bedwelming aangetast worden (het dier sterft dus niet ten gevolge van de verdoving). Als aan deze voorwaarden voldaan is, kan het geslachte vlees als halal beschouwd worden."
Met andere woorden, volgens behoorlijk wat moslims kan het wél. Maar en daar gaat het hier om; volgens weer andere moslims kan het niet... en ja, dan dient hun vrijheid van godsdienst mijn inziens toch echt boven de 'rechten' van dieren te gaan. Want dieren zijn geen mensen. Alleen mensen zijn mensen. Dat onderscheid moet je wél blijven maken -- ja, ook als je enorm van dieren houdt.
Overigens houd ik dus van dieren, maar als libertariër geloof ik ook dat een term als "dierenrechten" een contradictio in terminis is. Rechten behoren toe aan mensen. Niet aan dieren. Dierenrechten kunnen dus nooit belangrijker zijn dan het recht op religie van een méns. Het eerste bestaat namelijk niet, het tweede wel. En als die rechten wél bestonden -- dierenrechten dus -- dan denk ik dat het doden van dieren voor consumptie sowieso helemaal verboden zou moeten worden. Dat zou dan immers "moord" zijn.