Er is in Europa één man die zich de billen uit de broek lacht na het EU-akkoord dat vanochtend beklonken wordt, en waardoor Nederland opnieuw veel geld aan Zuid-Europese landen gaat betalen. Die man is Boris Johnson, premier van het Verenigd Koninkrijk, zegt Frits Bosch. Wát zal hij blij zijn dat hij dit niet meer hoeft mee te maken.
In het gebouw van de Europese Commissie te Brussel hebben de EU-regeringsleiders steeds bulderend gelach gehoord. Wie is dat toch? Het lijkt wel uit de richting van Londen te komen! Ja, dat klopt. Het was Boris Johnson die bijna niet meer bijkomt van het lachen. Hij ziet het zielige gepruts van de EU-regeringsleiders die elkaar in de haren vliegen over vele miljarden subsidies, leningen en hervormingen.
Johnson ziet Mark Rutte die probeert z’n portemonnee dicht te houden, wellicht tevergeefs. Macron en Merkel stevenen boos de zaal uit en smijten met de deuren. Angela Merkel roept naar Rutte: “Schweinhund! en Emmanuel Macron: “Tu es un fils de pute”, Guiseppe Conte: “sei un brutto bastardo” en Victor Orban: “Je bent een communist!”. De Britten zien met veel plezier dit prachtige tafereel plus het eindresultaat. Nu weten ze het heel zeker: “Met Brexit hebben we een uitstekende beslissing genomen! Al die miljarden houden we in de zak. Niets meer voor die corrupte Zuid-Europese zooi! Niet meer bekvechten. Dank jullie wel, EU regeringsleiders dat dit nu zonneklaar is!!! En we krijgen boter bij de vis: eerst komt Unilever naar ons toe en binnenkort Shell. Geweldig! Ha, ha, hi, hi, ho, ho!!!"
De deal die nu gesloten is betekent een belangrijke stap naar verdere EU-integratie. Ga maar na: de landen zijn gecommitteerd aan een enorme financiële inspanning. De transferunie heeft nu nog meer 'body' gekregen ten behoeve van Zuid-Europese landen. Doodgewone giften worden subsidies genoemd. De EU krijgt de mogelijkheid om belasting te heffen en via de ECB schulden aan te gaan. Het betekent dus ook verlies aan nationale autonomie en soevereiniteit. Het sociaal-economische en politieke zwaartepunt verschuift ontegenzeggelijk naar de EU.
Afhankelijk hoe men tegen de EU aankijkt is het oordeel of dit gunstig of ongunstig is. Ik ben er als EU-scepticus iets minder blij mee. Van alle kanten is geschreven dat dit niet het pad dient te zijn dat we op moeten gaan. Het gebeurt gewoon toch. We houden toch altijd een beetje merkwaardig gevoel over aan de rol die Mark Rutte heeft gespeeld. Was hij wel oprecht? Is het eindresultaat het gevolg van een democratisch proces? Via representatieve vertegenwoordiging is het antwoord ‘ja’. Maar wat er nu ligt: belastingbetalers hebben er geen enkele invloed op kunnen uitoefenen. Kunnen belastingbetalers blij zijn met wat er nu ligt? Dat mag betwijfeld worden. Om het plat te zeggen: ze worden financieel flink in het pak genaaid voor duizenden euro’s. Een onevenredig deel van ons belastinggeld gaat naar Zuid-Europa. Er wordt een wissel getrokken op het vertrouwen dat we hebben in de afspraak dat deze landen inderdaad zullen hervormen. Zullen ze dat? Wat denkt u zelf?
De EU wordt een schuldenunie waardoor risico’s toenemen. Als u Nexit wenst: sorry, maar die gaat er enkel komen als de zaak volledig ploft. Wait & see en abwarten und Tee trinken.
Zou Engeland gretig hebben meegedaan met dit eindresultaat? Welnee. Ze danken de hemel dat ze uit de EU stappen eind dit jaar. Boris: Godzijdank!
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.