Nu de campagne onderhand serieus begonnen is is het ook tijd om eens naar een partij te kijken die in de rest van de media weinig tot geen aandacht krijgt -- voorlopig, tenminste. Ik heb het natuurlijk over de LP (Libertarische Partij). De LP is een échte klassiek-liberale partij. In het verleden neigde de partij naar het anarcho-kapitalisme, maar dat is niet langer het geval. De afgelopen weken en maanden heeft de ALV van de partij een nieuw partijprogramma samengesteld: een programma dat werkelijk liberaal is.
Als hoofdredacteur van DDS heb ik onlangs trots ook het hoofdredacteurschap geaccepteerd van
de website van de LP. De reden is simpel: de LP en DDS onder mijn leiding zijn het op buitengewoon veel punten met elkaar eens.
De huidige LP vat ik als volgt samen: de partij wil
keuze in de zorg, in het onderwijs, in de economie. Ze wil
privacy -- geen
big brother staat. En tenslotte staat de LP voor
blijf van mijn lijf: mijn lijf is van mij, niet van de staat. Er is geen enkele andere partij die deze kernwaarden deelt, nee, ook
VNL niet, dat overigens ook een mooie club is, maar dat lang niet op alle punten écht klassiek-liberaal is. Kijk maar naar diens steun voor
herinvoering van de dienstplicht. Als klassiek-liberale partij begrijpt de LP dat jouw lichaam
van jou is, en dat niemand recht heeft op jouw werk of tijd, zeker de staat niet. Een vrije samenleving met een dienstplicht is een
contradictio in terminis, een tegenspraak in termen oftewel: onverenigbaar.
Ook qua drugs en alcohol geldt 'blijf van mijn lijf' als motto: ik bepaal wat ik in mijn lijf stop, de staat heeft daar niets mee te maken. Als een paar oude heren en dames in Den Haag het niet plezant vinden dat iemand rookt, alcohol gebruikt of af en toe een xtc-pilletje slikt is dat heel jammer, maar zij gaan daar niet over -- of, beter gezegd, horen daar niet over te gaan. En dat geldt al helemaal voor de vraag of mensen al dan niet orgaandonor willen zijn. Het is ronduit beangstigend dat de staat zich onze organen nu toeëigent en dat we dit alleen kunnen voorkomen door duidelijk en officieel aan te geven dat we het niet willen. Mijn lichaam is in eerste én laatste instantie van mij, niet van de staat. Dankzij de partijen in de Tweede Kamer is dat nu anders... en dat is ongelooflijk zorgwekkend.
Tegelijkertijd begrijpt de LP dat we onze persoonlijke vrijheid nooit en te nimmer mogen offeren op het altaar van
schijnveiligheid. De Big Brother-staat, die met name de
VVD razendsnel aan het creëren is, is geen oplossing voor welk probleem dan ook; het is zélf een probleem. Een enorm, onoverkomelijk probleem zelfs omdat niemand eraan kan ontkomen. De LP wil dat anders doen. Een veilige samenleving, ja, maar vooral ook een
vrije samenleving.
Tenslotte begrijpt de LP dat het leven de afgelopen eeuwen beter is geworden door technologische ontwikkelingen én keuzevrijheid. Minder keuze -- wat de SP wil in de zorg, of wat GroenLinks wil qua ondernemen -- pakt niet positief, maar negatief uit voor de gemiddelde Nederlander. Keuzevrijheid betekent méér welvaart en méér tevredenheid, niet minder.
Tegenwoordig combineert de LP deze standpunten met een
EU-sceptische houding (uit de politieke Unie, 'Europa' moet alleen over handel gaan) én een stringent immigratiebeleid, wat in het verleden nogal eens anders was:
Stap 0 - ongeregistreerd verblijf
De aanvraag van een toeristenvisum bij kortdurend en langdurend verblijf in Nederland is niet verplicht. Dit is wel verplicht als de bezoeker in Nederland wil werken, een eigen woning wil betrekken, of later een permanente verblijfsvergunning wil verkrijgen
Stap 1 - geregistreerd toeristenverblijf
Immigranten die in Nederland willen wonen en werken, vragen een toeristenvisum aan. Dit visum is 5 jaar geldig, en geeft de houder de mogelijkheid om hier te werken en een eigen woning te betrekken. De houder treedt in gewone dienst, en betaalt de reguliere belastingen. Een deel van deze betaalde belastingen komt ten goede aan de algemene middelen. Het andere deel gaat in een individueel spaarfonds waarmee ziektekosten, kortdurende werkloosheid, een eventueel retour, en uiteindelijk het staatsburgerschap betaald kunnen worden. Het toeristenvisum geeft geen stemrecht, of andere rechten op de voordelen van onze verzorgingsstaat. Gedurende het verblijf heeft de houder geen rechtsbescherming tegen uitzetting. Indien sprake is van (vermoedelijk) maatschappelijk ongewenst gedrag, wordt het visum ingetrokken en dient de houder de beslissing op voortzetting van het toeristenvisum buiten Nederland af te wachten.
Stap 2 - permanent verblijf
Na het verlopen van het toeristenvisum kan de houder dit visum laten omzetten naar een permanente verblijfsvergunning. Deze verblijfsvergunning kent dezelfde rechten als een toeristenvisum, maar kent een sterkere rechtsbescherming tegen uitzetting. Indien sprake is van licht maatschappelijk ongewenst gedrag volgt geen directe uitzetting.
Stap 3 - staatsburgerschap
Na een tweede periode van 5 jaar kan de houder van een permanente verblijfsvergunning het staatsburgerschap aan te schaffen. De kosten van het staatsburgerschap zijn (veel) hoger dan de verwachte voordelen die de houder van de verblijfsvergunning statistisch gezien in zijn/haar verdere leven in Nederland zal genieten. Het staatsburgerschap geeft de houder alle rechten die geboren Nederlanders ook genieten. Voor het verkrijgen van het staatsburgerschap zijn geen taal- of andere eisen verplicht. Het Nederlandse staatsburgerschap is te combineren met het bezit van andere nationaliteiten.
Inhoudelijk is de LP dus simpelweg de partij die het beste bij mij, een echte klassiek-liberaal, past.
