Er is aardolie zat

De angst dat we fossiele brandstoffen snel uit zullen putten bestaat al langer dan de auto. Met name de vrees dat er een moment komt waarna het aardoliegebruik alleen maar kan afnemen ("Peak Oil") behelst milieuactivisten en beleidsmakers. Er is echter niets van waar.

Analisten van het Amerikaanse Citigroup publiceerden eerder deze maand een onderzoek (PDF) waaruit blijkt dat de bekende olievoorraden juist toenemen. Met name dankzij het gebruik van onconventionele technieken als fracking wordt er meer olie en gas gevonden buiten de OPEC landen. 

We vrezen al meer dan honderd jaar dat de olie opraakt. In 1882 schatte men dat er nog maar 95 miljoen vaten olie over waren. De wereldwijde olieconsumptie was indertijd 25 miljoen vaten per jaar. Dus, paniek! Maar na de Gilded Age in Amerika, de opkomst van enorme oliemaatschappijen en een wereldoorlog werd in 1919 aangenomen dat er nog voor twintig jaar aan olie was. Nog een wereldoorlog later schatte het American Petroleum Institute in 1950 dat er nog zo'n honderd miljard vaten olie te boren waren. In 1956 werd gewaarschuwd dat de wereld binnen veertien jaar de Hubbertpiek of Peak Oil zou bereiken waarna de voorraden alleen maar konden slinken. Maar warempel! In 1980 waren er volgens de geleerden nog bijna 650 miljard vaten olie over. In 1993 werd de voorraad op bijna een biljoen vaten geschat. Tegenwoordig nemen we aan dat er nog voor meer dan 1.2 biljoen vaten olie in de grond zit wat meer dan veertig keer het jaarlijks gebruik is.

De bekende aardolievoorraad is de afgelopen eeuw dus alleen meer gestegen terwijl het gebruik jaar op jaar is toegenomen. Hoe meer olie we gebruiken, des te meer olie we vinden! Het is haast verwonderlijk, tenzij je enig begrip hebt van hoe een markt werkt. (Vandaar dat onze linkse vrienden hier niets van snappen.)

Naarmate we meer olie gebruiken, de vraag naar olie dus toeneemt, stijgt de prijs en wordt het rendabel om op steeds meer plaatsen naar olie te boren, bijvoorbeeld uit de kust van Brazilië of in afgelegen gebieden als de Noordpool. Daar vinden maatschappijen aardolievoorraden die voorheen onbekend waren.

Toch trekt het aanbod niet gelijk op met de vraag waardoor de olieprijs verder blijft stijgen. Dat heeft dus niets te maken met een krimpende olievoorraad en alles te maken met overheden die bedrijven niet laten zoeken en boren naar olie waar ze maar willen.

Geschat wordt bijvoorbeeld dat er in de Verenigde Staten genoeg olie in de grond zit om een halve eeuw lang (!) onafhankelijk te kunnen zijn van importen uit Canada en het Midden-Oosten maar de regering staat niet meer exploratie en olieboringen toe op federaal land in Alaska en Colorado of voor de kust.

Waarom niet? Zogenaamd ter bescherming van elanden en unieke grassoorten maar president Barack Obama was er in 2008 een stuk eerlijker over. "De elektriciteitsprijzen zullen noodzakelijkerwijs de pan uitrijzen," zei hij toen. De fossiele brandstoffen moeten zo duur worden dat het Amerikaanse volk alternatieve energiebronnen wel omarmt.

Dat "groene" energie (waaronder kernenergie natuurlijk niet gerekend mag worden, dat is eng) geenszins rendabel is, deert de tegenstanders van fossiele brandstof niet. Kolen, gas en met name olie zijn de symbolen van een industrieel kapitalisme dat kapot gemaakt moet worden.

Laat niemand U wijsmaken dat we geen keuze hebben; dat het nodig is dat we olie opgeven ten gunste van "schone" energiebronnen. Er is aardolie genoeg. De mensen die er vanaf willen, hebben heel andere doeleinden.

Foto: Wikicommons