Kijk, als Gerry van der List je zo noemt weet je dat je iets goed doet.
Gerry van der List van
Elsevier maakt zich heel erg druk om de zogenaamde radicalisering van
rechts. In
zijn meest recente column voor het weekblad -- "De razernij van rechts: vanwaar al dat geschuimbek?" -- haalt hij uit naar
Thierry Baudet,
Leon de Winter, Nausicaa Marbe, GeenStijl en, jawel, De Dagelijkse Standaard en
moi, uw hoofdredacteur. Volgens meneer Van der List heeft DDS namelijk een "evolutie" ondergaan en ben ik, moi!, een "paranoïde wildeman" die het heerlijk vindt om linksgekkies verrot te schelden. Ofzo.
Nou is het heel lief dat deze GroenLinks-meneer DDS leest, maar wat hij schrijft slaat helaas als een kut op een drumstel.
Een voorbeeld? Die term "kutmarokkanen" gebruiken we in ieder geval al
sinds september 2010. Dat is dus slechts één jaar na de oprichting van deze website. Er is dus helemaal geen sprake van een "evolutie" als één van onze redacteurs die term vandaag de dag zou gebruiken. En wat het gebruik van die term betreft: een snelle zoektocht leert ons dat die term maar
heel, heel, heel, heel sporadisch wordt gebruikt. Als ik -- of wij -- werkelijk "geen gelegenheid laat passeren" om dat woord te gebruiken kan ik Van der List verzekeren dat ik de term minstens één keer per dag zou gebruiken. Niets is minder waar. Het is eerder één keer per
jaar.
Oh, en trouwens. In 2010 gebruikten we die term omdat die toen opgenomen was in de Dikke van Dale. Ik citeer:
De woorden "linkse onnozelaars" worden in die combinatie nóg minder vaak gebruikt.
Een zoektocht levert slechts drie hits op. Dat is dus sinds de oprichting van deze site. Nou zijn deugmensen -- zoals Van der List -- natuurlijk wel degelijk "links" en "onnozel," dus de term klopt volledig, maar helaas: we gebruiken 'm bijzonder weinig.
Kortom, Elsevier slaat weer eens op vreselijke wijze de plank mis. Maar goed, daar zijn we tegenwoordig helaas wel aan gewend. En dat komt allemaal doordat het weekblad "verachtelijke linkse onnozelaars" als Van der List in dienst heeft. Toch jammer.
Oh, tot slot nog even dit: kijk, hier ben ik dan wél trots op. Een schitterend rijtje om tussen te staan. Bedankt Gerry!