Een tsunami van asielhoppers: nepasielzoekers overstromen Nederland

Vorig jaar werden bijvoorbeeld asielverzoeken afgewezen van maar liefst 5.000 Marokkanen, die natuurlijk gewoon uit een veilig land komen en daardoor absoluut geen recht op verzoek hebben. Dat is al erg genoeg, maar wat hun aanvraag nog erger maakt is dat ze het eerder ook al in een ander EU-land hadden geprobeerd. Deze 5.000 individuen zijn dus asielhoppers: gelukszoekers die het steeds weer ergens proberen terwijl ze weten dat ze totaal geen kans hebben.

Verder vertrokken 1500 nepasielzoekers op eigen initiatief naar het eigen land, wellicht met een leuke bonus van de Nederlandse staat. De rest, het overgrote deel dus, vertrok "met onbekende bestemming." Dit houdt in dat ze ofwel in de illegaliteit verdwenen in Nederland of gewoon snel naar een ander EU-land vertrokken om het daar nog een keertje te proberen.

Met name avonturiers uit Noord-Afrika en de Balkanlanden maken volop gebruik van de mazen in de wet. Als ze over de grens gezet worden proberen ze het gewoon ergens anders, waardoor ze zeker weten dat ze weer maandenlang in Europa kunnen blijven. Uiteindelijk hopen ze natuurlijk dat ze zo lang in Europa zijn dat niemand het lef nog heeft om ze te deporteren. En ja, Europese overheden kennende konden ze daar weleens gelijk in hebben.

En zelfs als dat niet zo is kunnen ze dan in ieder geval maandenlang op kosten van de belastingbetaler in een asielzoekerscentrum wonen. We zullen maar zeggen: win-win. Voor deze nepasielzoekers, tenminste, maar niet voor jou en mij, belastingbetalers.