Iemand had hulp nodig, dus kwam hij in actie.
Anson Lemmer is een student aan de universiteit van Denver. Normaal gesproken woont hij daar natuurlijk ook, maar hij is teruggekomen naar zijn ouderlijk huis voor de zomer.
In plaats van de hele dag op zijn achterwerk te zitten en voor zich uit te staren besloot Anson om een zomerbaan te nemen als pizzakoerier. Gelukkig maar: als hij dat niet had gedaan was een andere man namelijk vrijwel zeker overleden.
Onlangs zou de pizza-tent bijna sluiten. Kort voor sluitingstijd kreeg de pizzeria echter een telefoontje; iemand wilde pizza hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Anson stapte in zijn auto en vertrok om de pizza af te leveren.
Maar toen zag hij iets waardoor hij ineens op de rem trapte. Er lag een man op straat. Zijn vrienden probeerden eerste hulp toe te passen, maar dat ging niet bepaald je van het (ze wisten namelijk niet hoe het moest). De student stapte razendsnel uit, rende naar het groepje om de man heen, en vroeg of ze hulp nodig hadden. Ja, dat hadden ze: 'Weet jij hoe je eerste hulp moet toepassen?'
'Ja,' zei Anson, 'dat heb ik als kind geleerd.' De andere gingen opzij, en Anson ging aan het werk. 1-2-3-4-5, en zo verder. Hij blies lucht in de longen van het slachtoffer, masseerde zijn hart, en riep hem toe dat hij 'wakker moest worden.'
Dat gebeurde. Na enige tijd kwam de man bij en kon zelfs weer op eigen benen staan.
Later kwamen de brandweer en ambulancepersoneel erbij. Zij behandelden de man ook even, maar zeggen dat het slachtoffer vrijwel zeker overleden was Anson niet was langsgekomen.
De moraal van dit verhaal? Geef uw pizzakoerier maar een flinke fooi én zorg ervoor dat u een EHBO-cursus volgt. Je weet nooit wanneer je iemands leven kan redden.