Het gezin staat onder druk. Helaas stranden steeds meer relaties, kinderen zijn de dupe. Een pleidooi voor het gezin.
Schrijven over het gezin is niet hip. Daarnaast is het een beetje gevaarlijk. Scheiden is immers een gevoelig en moeilijk thema. Wie zegt dat scheiden slecht is, krijgt al snel het verwijt niet te weten hoeveel ellende er is in bepaalde huwelijken/relaties. In sommige relaties zit er inderdaad niets anders op dan het bijltje er bij neer gooien. Daarnaast worden verschillende gezinnen onvrijwillig uit elkaar getrokken door het overlijden van één van de ouders.
Daarnaast is een pleidooi voor het gezin risky omdat lang niet alle gezinnen modelgezinnen zijn. Veel te veel gezinnen zijn alles behalve een veilige thuishaven waar kinderen de ruimte en de vrijheid krijgen om in geborgenheid te ontwikkelen. Ruzie en geweld maken veel kapot, zeker in een gezin. Dan zwijg ik nog over misbruik. Tegelijkertijd zijn er één ouder gezinnen die fantastisch lopen. Gelukkig wel!
Halve waarheid
Toch is het traditionele gezin, twee ouders met kinderen, het best voor kinderen. Het gezin is de plek waar mensen worden gemaakt of gebroken. Onze afkomst bepaald voor een groot deel wie wij (ge)worden (zijn). Dat is ook meteen het belang van het gezin. Wie zegt dat heel veel (van buiten schitterend ogende) gezinnen broedplaatsen van kwaad zijn, heeft gelijk. Maar dat is de halve waarheid. Er zijn gelukkig ook veel gezinnen waarin kinderen bloeien, groeien en volledig tot hun recht komen. Een goed gezin is het halve werk. Dat het in veel gezinnen mis gaat, mag geen reden zijn om het gezin dan maar af te schrijven. Het moet juist een impuls zijn om te knokken voor een goed gezin, juist omdat het zo belangrijk is.
De aandacht voor het gezin, en het belang van een stabiele thuishaven met twee ouders, wordt naar mijn beleving teveel onder het matje geschoven; er is te weinig aandacht voor dit belangrijke thema. Weinig mensen durven pal te gaan staan voor het gezin. Bang om té moreel, té conservatief of ouderwets gevonden te worden.
Huppen
De voorbeelden die wij krijgen, zijn tegelijkertijd weinig hoopgevend. Dagelijks staan kranten, televisieprogramma's en tijdschriften bol van en met acteurs, voetballers en modellen die van de ene relatie naar de andere relatie huppen. Niemand die er nog van opkijkt, het is hooguit interessant om te volgen. Velen van hen hebben kinderen (soms uit meerdere relaties). Het is de normaalste zaak van de wereld geworden.
De gevolgen voor een kind zijn echter enorm. Kinderen krijgen te maken met verdriet, boosheid, angst, eenzaamheid, loyaliteitsconflicten en schuldgevoelens. Kinderen uit een eenoudergezin hebben het ook moeilijker. Zo blijkt uit
onderzoek dat kinderen uit een eenoudergezin ongezonder zijn dan kinderen met twee ouders thuis.
Het gezin verdient meer respect en waardering! Bij een goed lopend gezin is iedereen gebaat; de kinderen en beide ouders. Maar ook de samenleving, de kinderen zijn de toekomst, en die toekomst wil je zo mooi mogelijk maken. Het zou mij een lief ding waard zijn als iedereen in Nederland zich dat weer gaat realiseren.
U kunt mij ook volgen op twitter onder de naam @MeijerHerman