In Frankrijk zien we het resultaat van de doorgeslagen identiteitspolitiek. Het bizarre Franse beleid is als een boemerang teruggekomen. In Frankrijk heeft men in 2013, onder het mom van 'feminisme', enkele wetgeving ingesteld die ervoor moest zorgen dat er niet meer dan 60% van een bepaald geslacht de managementfuncties uitoefent bij een overheidsorgaan. Nu blijkt dat het stadhuis van Parijs deze wet in het verleden aan haar laars heeft gelapt.
Frankrijk is qua doorgeslagen identiteitspolitiek al een paar stadia verder dan Nederland. In Nederland zijn we onlangs begonnen met het invoeren van een vrouwenquotum, in Frankrijk kennen ze dit al sinds 2013.
Maar nu blijkt deze radicale gelijkheid als een boemerang terug te komen in Parijs. Want op het stadhuis in de Franse hoofdstad zijn er meer vrouwen werkzaam op de hoge functies dan mannen, meer dan 60% om precies te zijn. En dit mag dus niet volgens de Franse wet, en daarom werd het stadhuis beboet.
Volslagen krankjorum zijn die Fransen, want echt niemand interesseert het hoeveel vrouwen en/of mannen er werkzaam zijn in bepaalde functies. Behalve de links identitaire stormtroepen natuurlijk.
En die hebben ooit als grootste overwinning deze wet kunnen laten verzilveren, echter zijn ze nu zelf 'slachtoffer' geworden van deze wetgeving.