In Nederland ligt hypocrisie in het publieke debat nooit ver weg. Toen afgelopen maand er veel kritiek was op het uitzenden van de documentaire over Jesse Klaver wordt er nu stilletjes gedaan over een documentaire van Geert Wilders. Op 11 oktober laat NTR een documentaire zien die anderhalfuur duurt. Met alle respect voor Klaver, ik zie liever een docu van Wilders, dan van de voorman van
GroenLinks. De bizarre omstandigheden van
Geert Wilders zorgen voor een gedwongen levensstijl die je niemand wil wensen. Hij is al meer dan tien jaar van zijn vrijheid beroofd en zijn politieke visie en campagne hebben het Nederlands debat fundamenteel veranderd. Genoeg materiaal voor een goede docu, maar alsnog, het blijft de
NPO.
Ook al is het niet gemaakt van publiek kapitaal of van het geld van een omroep, dan moeten dezelfde regels blijven gelden. Van zo een documentaire is een politieke boodschap niet weg te moffelen. Het is een fundamenteel onderdeel van de documentaire, direct of indirect. Er moet dan ook gemeten worden met een en dezelfde maat, niet twee. Hoe anders de situatie voor de heer Wilders ook is.
Als we ergens willen beginnen met het hervormen van de NPO, dan moeten in elk geval beginnen bij de politieke onafhankelijkheid. De documentaire toch uitzenden? Doe dan de volgende dag ook die van Jesse Klaver.