Dinsdag: een spannende dag voor Republikeinen

Aanstaande dinsdag is een bijzonder belangrijke dag; niet alleen voor de staten Alabama en Mississippi, maar voor Republikeinen in heel Amerika.

Conservatieve kiezers in deze twee staten mogen dan namelijk naar de stembus. Wie moet hen vertegenwoordigen tijdens de presidentsverkiezingen in november van dit jaar? Rick Santorum, Mitt Romney, of toch Newt Gingrich?

De uitslag is van groot belang. Als men namelijk voor Santorum kiest is hij de enige echte uitdager van Romney. Het wordt dan dus meteen een two-man race; met één van de mannen die wél een duidelijk pad heeft naar de nominatie, en één die dat niet heeft en op een 'wonder van God' rekent.

Aan de andere kant kan het ook zomaar zo zijn dat Gingrich ineens een comeback maakt. Deze man is nu al drie keer dood verklaard, maar steeds weer slaagde hij erin overeind te krabbelen. Zal dat het geval nu ook zijn? Kan hij opeens toch weer een factor van belang worden in dit gruwelijk lang voorverkiezingsproces?

Ik hoop het niet. Het is tijd voor Republikeinen om zich achter één kandidaat te scharen. Hoe langer deze race duurt, hoe lastiger het wordt voor de toekomstige genomineerde om Obama te verslaan.

En dat moet toch het einddoel zijn van een ieder met een rechts hart. Obambie is namelijk één van de slechtste presidenten... nou, misschien wel ooit.

Toen hij gekozen werd had hij vrijwel het hele land achter zich. In een hoest en een scheet had hij die eenheid echter alweer opgeblazen omdat hij erop stond radicaal linkse wetgeving door het congres te jagen. Er was geen ruimte voor kritiek; een ieder die het met hem oneens durfde te zijn was, hoe kan het ook anders, racistisch.

Het gevolg? De Amerikaanse economie herstelt zich bijzonder langzaam. Er komen volgens de officiële cijfers wel af en toe wat banen bij, maar dat is niet dankzij, maar ondanks Obamas beleid. Deze man wil namelijk maar niet begrijpen dat je ten tijde van economische crisis ervoor moet zorgen dat burgers meer, niet minder overhouden. Nou ja, misschien begrijpt hij dat wel maar negeert hij het bewust. Dat doen linkse idealisten immers wel vaker (PvdA, anyone?).

Daar komt nog eens bij dat het ook mis dreigt te gaan in het Midden-Oosten. Als Obama een tweede termijn krijgt twijfel ik er niet aan dat Iran kernwapens in handen krijgt en andere landen in het Midden-Oosten een wapenwedrace beginnen. Da's erg, maar het kan nog erger: Amerika wordt namelijk nergens meer gerespecteerd; het logische gevolg van Obamas merkwaardige gewoonte om continu en overal zijn excuses aan te bieden voor Amerikas daden, terwijl hij de wandaden van anderen (zie de fundamentalisten in Afghanistan die Amerikanen begonnen af te slachten omdat een stel onwetende soldaten korans in de fik hadden gestoken) vergoelijkt.

Natuurlijk, Romney, Santorum en Gingrich zijn het op sommige punten oneens met elkaar. Over het algemeen geldt echter dat ze min of meer dezelfde denkbeelden hebben en dat ze allen een significante verbetering zijn ten opzichte van de klungel die het Witte Huis op dit moment bewoont.

Laten we dus hopen dat de kiezers van Alabama en Mississippi morgen een einde maken aan alle onzekerheid en de Republikeinse Partij in staat stellen om de pijlen nu eindelijk weer op Obama te richten. Daar worden zowel Amerika als de wereld alleen maar beter van.